ὑποκαθίζω
Ἡ γλῶσσ' ἁμαρτάνουσα τἀληθῆ λέγει → Inesse linquae veritas lapsae solet → Die Zunge, wenn sie in die Irre geht, spricht wahr
English (LSJ)
A place in ambush, λόχον ἐν ὕλαις Id.9.56:—Med., lie in ambush, ὑ. ὑπὸ τῷ τείχει X.HG7.2.5. II intr. in Act., lie in ambush, Plb.12.4.14, etc. 2 sink down, form a sediment, Gal.13.285, Placit.1.4.2. 3 sit down under, ὡς . . ἐκ τῆς σκιᾶς (sc. τῆς σμίλακος) τοὺς ὑποκαθίσαντας . . βλάπτεσθαι Dsc.4.79.
German (Pape)
[Seite 1219] (s. ἵζω), darunter od. heimlich niedersetzen, in Hinterhalt legen, D. Hal. 9, 56; u. med. im Hinterhalt liegen, ὑπεκαθίζοντο ὑπὸ τῷ τείχει Xen. Hell. 7, 2,5. So auch im act., κλέπτης ὑποκαθίσας Pol. 12, 4,14.
Greek (Liddell-Scott)
ὑποκαθίζω: μέλλ. Ἀττ. -ιῶ, τοποθετῶ τινα ὅπως ἐνεδρεύσῃ, τάττω εἰς ἐνέδραν, λόχον τινὰ ὑποκαθίσαντας ἐν ὕλαις ἐπιλέκτων ἀνδρῶν Διονύσ. Ἁλ. 9. 56. - Μέσ., καθέζομαι εἰς ἐνέδραν, τῆς νυκτὸς ὑπεκαθίζοντο ἐν αὐτῷ τῷ τείχει Λατ. subsidēre, Ξεν. Ἑλλ. 7. 2, 5. ΙΙ. ἀμεταβ. ἐν τῷ ἐνεργ., ἐνεδρεύω, κλέπτης ὑποκαθίσαι Πολύβ. 12. 4, 14, κλπ. 2) κατακάθημαι, «κατακαθίζω», Πλούτ. 2. 878D.
French (Bailly abrégé)
f. att. ὑποκαθιῶ, ao. ὑπεκάθισα;
se tenir en embuscade, s’embusquer;
Moy. ὑποκαθίζομαι m. sens intr.
Étymologie: ὑπό, καθίζω.
Greek Monolingual
ΜΑ καθίζω
τοποθετώ κάποιον σε ενέδρα
αρχ.
1. (αμτβ.) α) ενεδρεύω, ελλοχεύω
β) κατακαθίζω («τὰ μείζοντα καὶ βαρύτατα πάντως ύπεκάθιζεν», Πλούτ.)
2. μέσ. ὑποκαθίζομαι
τοποθετούμαι σε ενέδρα.