ἐναρίθμιος
English (LSJ)
ον, (ἀριθμός)
A in the number, making up the number, ἄλλην ἐνίησι πατὴρ ἐναρίθμιον εἶναι Od.12.65; counted among, i.e.among, ζῴοις Theoc.7.86; ὑποχθονίοις A.R.1.647; ἐ. among men, in the world, IG7.2543.6 (Thebes, iii/iv A. D.); δήμου ἐ. f.l. in Epigr. ap. D.L.7.27; cf. ἀρίθμιος. II taken into account, valued, οὔτε ποτ' ἐν πολέμῳ ἐ. οὔτ' ἐνὶ βουλῇ Il.2.202; ἐναρίθμια· φίλα, συνήθη, Hsch.
German (Pape)
[Seite 829] mitgezählt, eine Zahl vollmachend; ἄλλην ἐνίησι πατὴρ ἐναρίθμιον εἶναι Od. 12, 65; ὑποχθονίοις, dazu gehörig, Ap. Rh. 1, 647, wie ζῳοῖς Theocr. 7, 86; – οὔτε ποτ' ἐν πολέμῳ ἐναρίθμιος οὔτ' ἐνὶ βουλῇ Il. 2, 202, in Anschlag gebracht, geachtet.
Greek (Liddell-Scott)
ἐνᾰρίθμιος: -ον, (ἀριθμὸς) ὁ πρὸς συμπλήρωσιν τοῦ ἀριθμοῦ, ἀλλ’ ἄλλην (πέλειαν) ἐνίησι πατὴρ ἐναρίθμιον εἶναι Ὀδ. Μ. 65· συναριθμούμενος, αἴθ’ ἐπ’ ἐμεῦ ζωοῖς ἐναρίθμιος ὤφελες εἶμεν Θεόκρ. 7. 86, Ἀπολλ. Ρόδ. Α. 647· ἐν., μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων, ἐν τῷ κόσμῳ, Ἑλλ. Ἐπιγράμμ. 502. 16· δήμου ἐν. παρὰ Διογ. Λ. 7. 27. ΙΙ. καταριθμούμενος, «λογαριαζόμενος» θεωρούμενος ἄξιος, Λατ. in numero habitus, οὔτε ποτ’ ἐν πολέμῳ ἐναρίθμιος οὔτ’ ἐνὶ βουλῇ Ἰλ. Β. 202.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 qui complète un nombre;
2 fig. dont on fait cas.
Étymologie: ἐνάριθμος.
English (Autenrieth)
filling up the number, Od. 12.65; of account (ἐν ἀριθμῷ), Il. 2.202.
Spanish (DGE)
(ἐνᾰρίθμιος) -ον
1 tenido en cuenta, valorado, estimado οὔτε ποτ' ἐν πολέμῳ ἐ. οὔτ' ἐνὶ βουλῇ Il.2.202, ἐ. πᾶσα ἡ ἐργασία αὐτοῦ (τοῦ κεραμέως) LXX Si.38.29, ἔροτις δήμου ἐ. la apreciada fiesta del pueblo epigr. en D.L.7.27, cf. Hsch.
2 que completa o mantiene el número ἄλλην ἐνίησι πατὴρ ἐναρίθμιον εἶναι otra (paloma, en lugar de una capturada) repone el padre (Zeus) para mantener el número, Od.12.65.
3 que se cuenta, contado entre o en el número de c. dat. θνητὴν ἐναρίθμιο[ν] ... ἀθανάταις νομίσαι CEG 575.1 (Atenas IV a.C.), ζωοῖς Theoc.7.86, ὑποχθονίοις A.R.1.647, cf. 3.518, 4.1412, φίλε, προτέροις ἐναρίθμιε amigo, tú que te cuentas entre aquellos que existieron antes que tú, GVI 1475.3 (Panticapeo I d.C.), τοῖς πολυμαθεστάτοις ... συγγραφεῦσι Plu.Caes.55, ἀμφιβίοις ἐναρίθμιον αἶσαν ἔχουσι Opp.H.1.282, cf. 151, αὐτὸν ἐναρίθμιον εἶχον τοῖς περιφανεστάτοις κατ' ἀρετήν Basil.Ep.51.1, tb. c. ἐν y dat. τὸ μὲν ἄγριον ἐν πελάγεσσι κήτεσι ... ἐναρίθμιον Opp.H.1.375, cf. SEG 31.379.3 (Dime II/I a.C.).
Greek Monolingual
ἐναρίθμιος, -ον (Α)
1. ο συγκαταριθμούμένος με άλλους («ἐνίησι πατὴρ ἐναρίθμιον εἶναι», Οδ.)
2. ο υπολογίσιμος, αυτός που υπολογίζεται, που λογαριάζεται
3. (κατά τον Ησύχ.) «ἐναρίθμια
φίλα, συνήθη».
