ἀγκυλόω
διὸ δὴ πᾶς ἀνὴρ σπουδαῖος τῶν ὄντων σπουδαίων πέρι πολλοῦ δεῖ μὴ γράψας ποτὲ ἐν ἀνθρώποις εἰς φθόνον καὶ ἀπορίαν καταβαλεῖ → And this is the reason why every serious man in dealing with really serious subjects carefully avoids writing, lest thereby he may possibly cast them as a prey to the envy and stupidity of the public | Therefore every man of worth, when dealing with matters of worth, will be far from exposing them to ill feeling and misunderstanding among men by committing them to writing
English (LSJ)
A crook, bend, τὴν χεῖρα, as in throwing the cottabus, Pl.Com.47:—Pass., ὄνυχας ἠγκυλωμένος with crooked claws, Ar.Av. 1180.
German (Pape)
[Seite 15] krümmen, χεῖρα Athen. XV, 667 b; ὄνυχας ἠγκυλωμένος, mit krummen Klauen, Ar. Av. 1180.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
1 courber, recourber;
2 nouer ou attacher au moyen de la boucle ἀγκύλη.
Étymologie: ἀγκύλος.
Spanish (DGE)
(ἀγκῠλόω) I act.
1 ahuecar τὴν χεῖρα en el juego del cótabo, Pl.Com.47, cf. Hsch.
2 sujetar, enganchar τὸ ἔσχατον μέρος τῆς σπάρτου ἀγκυλωθὲν περί τὸν τύλον Hero Aut.24.6
•entrelazar vendajes, Gal.18(1).824.
3 medic. anquilosar οἱ ἀγκυλωθέντες δάκτυλοι Sor.127.20, cf. Orib.45.15.4.
II en v. med. ser ganchudo o en forma de garfio ὄνυχας ἠγκυλωμένος Ar.Au.1180.
Greek Monotonic
ἀγκῠλόω: μέλ. -ώσω (ἀγκύλος), κάμπτω, κυρτώνω, λυγίζω· τὴν χεῖρα — Παθ., ὄνυχας ἠγκυλωμένος, αυτός που έχει αγκυλωτά νύχια, γαμψές οπλές, έτοιμες για μάχη, σε Αριστοφ.
