ἐνταφιασμός

English (LSJ)

ὁ,

   A laying out for burial, Ev. Marc.14.8, Sch.Ar.Pl. 1009, etc.

German (Pape)

[Seite 854] ὁ, das Bestatten; Schol. Eur. Phoen. 1654; Einbalsamiren, N. T. Bei Suid. auch ἡ ἐνταφίασις

French (Bailly abrégé)

οῦ (ὁ) :
ensevelissement.
Étymologie: ἐνταφιάζω.

Spanish (DGE)

-οῦ, ὁ
1 enterramiento, sepelio μυρίσαι μου τὸ σῶμα εἰς τὸν ἐνταφιασμόν Eu.Marc.14.8, cf. Eu.Io.12.7, (ἀρώματα) τοῦ ἐνταφιασμοῦ τὰ σύμβολα Cyr.H.Catech.14.11.
2 embalsamamiento, preparación del cadáver para el entierro con mirra, Gr.Nyss.Hom.in Cant.189.2.

English (Strong)

from ἐνταφιάζω; preparation for interment: burying.

English (Thayer)

ἐνταφιασμοῦ, ὁ (ἐνταφιάζω, which see), preparation of a body for burial: Euripides, Phoen. 1654; (Schol. ad Aristophanes, Plutarch, 1009).)

Greek Monolingual

ο (Α ἐνταφιασμός)
τοποθέτηση στον τάφο, ταφή («εἰς τὴν ἡμέραν τοῡ ἐνταφιασμοῡ μου τετήρηκεν αὐτό», ΚΔ).

Greek Monotonic

ἐντᾰφιασμός: ὁ, ταφή, σε Καινή Διαθήκη