γελωτοποιέω

English (LSJ)

   A to create, make laughter, esp.by buffoonery, X.Smp. 3.11, Pl.R.606c, Hyp.Phil.2.

German (Pape)

[Seite 480] Gelächter erregen, Spaß machen, Plat. Conv. 189 a; Xen. Conv. 3, 11 u. Folgde.

Greek (Liddell-Scott)

γελωτοποιέω: κάμνω, προξενῶ, κινῶ γέλωτα, ἰδίως ὡς γελωτοποιός, Πλάτ. Πολ. 606C, Συμπ. 3, 11.– Ρηματ. ἐπίθ. γελωτοποιητέον, Κλήμ. Ἀλ. 196.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
seul. prés.
provoquer le rire, faire rire.
Étymologie: γελωτοποιός.

Spanish (DGE)

hacer reir con chistes o payasadas ἐπὶ τῷ γελωτοποιεῖν μέγα φρονεῖς X.Smp.3.11, cf. Mem.3.9.9, Pl.R.606c, Theopomp.Hist.283b, γελωτοποιεῖ τὸ πρᾶγμα el asunto hace reir Ar.V.argumen.1.19, cf. Nu.argumen.1.17, Hyp.Phil.2 (p.63), Plu.2.803c, κωμῳδῶν καὶ γελωτοποιῶν Luc.Bis Acc.33, cf. Prom.Es.6, Poll.9.148, Artem.1.76.

Greek Monotonic

γελωτοποιέω: προξενώ, επισύρω γέλιο, ιδίως μέσω γελοιοτήτων, βωμολοχιών, σε Πλάτ., Ξεν.