ἐπικυρόω
Οὔτ' ἐν φθιμένοις οὔτ' ἐν ζωοῖσιν ἀριθμουμένη, χωρὶς δή τινα τῶνδ' ἔχουσα μοῖραν → Neither among the dead nor the living do I count myself, having a lot apart from these
English (LSJ)
A confirm, sanction, ratify, τὴν γνώμην Th.3.71, cf.S.El. 793, X.An.3.2.32, D.15.34, SIG167.20, etc.: c.inf., τίνες . . λόγοι καθεῖλον ἡμᾶς κἀπεκύρως αν θανεῖν; E.Or.862:—Pass., πρίν τι ἐπικυρωθῆναι Th.5.45; ἐπικυρωθέντων τῶν νόμων Arist.Ath.37.1, cf. Sammelb. 1161.17 (i B.C.).
German (Pape)
[Seite 955] bestätigen, genehmigen, ἐπικυρώσας τὸ πρᾶγμα, τὴν γνώμην, Is. 7, 2. 42; Thuc. 3, 71; ἤκουσεν ὧν δεῖ (ἡ Νέμεσις) κἀπεκύρωσεν καλῶς Soph. El. 783; ἡμᾶς θανεῖν, bestimmen, Eur. Or. 862; ὅτῳ ταῦτα δοκεῖ καλῶς ἔχειν, ἐπικυρωσάτω Xen. An. 3, 2, 32; Dem. u. A.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπικῡρόω: ἐπικυρῶ, ἐπιβεβαιῶ, ἐπιψηφίζω, τὴν γνώμην Θουκ. 3. 71, πρβλ, Σοφ. Ἠλ. 793, Ξεν. Ἀν. 3. 2, 32, Ρήτορ., κλπ.· μετ’ ἀπαρ., τίνες... λόγοι καθεῖλον ἡμᾶς κἀπεκύρωσαν θανεῖν Εὐρ. Ὀρ. 862. - Παθ., πρίν τι ἐπικυρωθῆναι Θουκ. 5. 45, πρβλ. ἐπιψηφίζω, ἐπιχειροτονῶ.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
sanctionner, confirmer, acc..
Étymologie: ἐπί, κυρόω.
Greek Monotonic
ἐπικῡρόω: μέλ. -ώσω, επιβεβαιώνω, επικυρώνω, εγκρίνω, σε Θουκ., Ξεν. κ.λπ.· με απαρ., σε Ευρ.
