ἐφόλκιον
ἤκουσεν ἐν Ῥώμῃ καὶ ἀρσένων ἑταιρίαν εἶναι → he heard that there was also a fellowship of males in Rome (Severius, commentary on Romans 1:27)
English (LSJ)
τό,
A small boat towed after a ship, Moschio ap.Ath.5.208f, Plu.Pomp.73, Philostr. VA4.32: pl., Str.2.3.4. 2 generally, appendage, AP7.67 (Leon.), Plu.Pomp.40; of a verse or phrase, Aristid.2.23 J., 330 J.; = sq. 2, Men.Pk.380. 3 rudder, Hsch.
German (Pape)
[Seite 1121] τό (ἕλκω), 1) das dem Schiffe nachgeschleppte Boot zum Aussetzen aus dem Schiffe, ἐκέλευσε τοὺς ναύτας τὸ ἐφόλκιον παραβαλεῖν Plut. Pomp. 73, das Boot auszusetzen; Demetr. 17 u. A. – Hesych. erkl. auch πηδάλιον. – 2) was man mit sich führt, Reisegeräth, Gepäck, ὄλπη μοι καὶ πήρη ἐφόλκια sagt Diogenes zu Charon, Leon. Tar. 59 (VII, 67); vgl. B. A. 257.
Greek (Liddell-Scott)
ἐφόλκιον: τό, (ἐφέλκω) μικρὸν πλοῖον, λέμβος, παρὰ τὸ ἕλκεσθαι ὑπὸ τῶν μεγάλων πλοίων, Μοσχίων παρ’ Ἀθην. 208F, Πλουτ. Πομπ. 73, κτλ.· ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. 369. 2) καθόλου, τὸ ἔκ τινος ἐξαρτώμενον, Ἀνθ. Π. 7. 67, Πλουτ. Πομπ. 40., 2. 476Α, πρβλ. Α. Β. 257. - Καθ’ Ἡσύχ. «ἐφόλκιον· διὰ τοῦ ῑ τὸ πηδάλιον, ἀπὸ τοῦ ἐφέλκεσθαι».
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
1 gouvernail;
2 chaloupe qu’un gros navire traîne après soi.
Étymologie: ἐφολκός.
Greek Monotonic
ἐφόλκιον: τό (ἐφέλκω), μικρό πλοίο, λέμβος, βάρκα πλοίου· μεταφ., προσάρτημα, παράρτημα, σε Ανθ., Πλούτ.
