εὔθροος

English (LSJ)

Ep. ἐύθροος, ον,

   A loud-sounding, Opp.C.3.285, AP6.39 (Arch.).

German (Pape)

[Seite 1069] ep. ἐΰθροος, wohl-, lauttönend, τύμπανα Opp. C. 3, 285; κερκίς Archi. 11 (VI, 39); ἐπίβαθρον Iul. Aeg. 37 (IX, 661).

Greek (Liddell-Scott)

εὔθροος: Ἐπικ. ἐΰθροος, ον, εὔηχος, Ὀππ. Κ. 5. 285, Ἀνθ. Π. 6. 39.

French (Bailly abrégé)

οος, οον;
harmonieux, sonore.
Étymologie: εὖ, θρέω.

Greek Monotonic

εὔθροος: Επικ. ἐΰ-θρ-, -ον, αυτός που ηχεί δυνατά, εύηχος, σε Ανθ.

Russian (Dvoretsky)

εὔθροος: 1) звучный, певучий (κερκίς Anth.);
2) оглашаемый пением (ὀρνίθων ἐπίβαθρον Anth.).