τεκνίον
Ζευχθεὶς γάμοισιν οὐκέτ' ἔστ' ἐλεύθερος → Haud liber ultra est, nuptiae quem vinciunt → Wer durch der Ehe Joch vereint, ist nicht mehr frei
English (LSJ)
τό, = foreg., Trag. (or Com.) Adesp. in PLit.Lond.84, Ev.Jo.13.33, 1 Ep.Jo.4.4, Luc.Epigr.50, Hld.7.12, PFlor.365.15 (iii A.D.), POxy. 1766.14 (iii A.D.).
German (Pape)
[Seite 1082] τό, dim. von τέκνον, Kindlein, Anth. oft.
Greek (Liddell-Scott)
τεκνίον: τό, = τῷ προηγ., Ἀνθ. Π. 11. 402· τεκνία, ἔτι μικρὸν μεθ’ ὑμῶν εἰμι Εὐαγγ. κ. Ἰω. ιγ΄, 33, Α΄ Ἐπιστ. Ἰω. δ΄, 4.
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
dim. de τέκνον.
English (Strong)
diminutive of τέκνον; an infant, i.e. (plural figuratively) darlings (Christian converts): little children.
English (Thayer)
τεκνιου, τό (diminutive of τέκνον, which see; (on the accent, cf. Winer s Grammar, 52; Chandler § 347)), a little child; in the N. T. used as a term of kindly address by teachers to their disciples (always in the plural little children: L text T Tr WH marginal reading τέκνα); WH marginal reading παιδία),Anthol.)
Greek Monolingual
τὸ, ΜΑ τέκνον
(σε φιλική προσφώνηση μεγαλύτερου προς νεώτερους) παιδί μου, παιδάκι μου.
Greek Monotonic
τεκνίον: τό, υποκορ. του τέκνον, μικρό παιδί, σε Ανθ., Κ.Δ.
Russian (Dvoretsky)
τεκνίον: τό NT, Anth. = τεκνίδιον.
Middle Liddell
τεκνίον, ου, τό, [Dim. of τέκνον
a little child, Anth., NTest.
