θεοληψία
Ἀναβάντα γὰρ εἰς τὴν ἀκρόπολιν, καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς λύπης προσκόψαντα τῷ ζῆν, ἑαυτὸν κατακρημνίσαι → For he ascended the acropolis and then, because he was disgusted with life by reason of his excessive grief, cast himself down the height
English (LSJ)
ἡ,
A inspiration, Plu.2.763a. 2 superstition, ib.56e. 3 frenzy, madness, Vett.Val.210.4 (pl.).
German (Pape)
[Seite 1196] ἡ, göttliche Begeisterung, Plut. amator. 18.
Greek (Liddell-Scott)
θεοληψία: ἡ, θεοπνευστία, θεία ἔμπνευσις, Πλούτ. 2. 763Α. 2) δεισιδαιμονία, αὐτόθι 56Ε.
French (Bailly abrégé)
ας (ἡ) :
1 inspiration divine;
2 superstition.
Étymologie: θεόληπτος.
Greek Monolingual
η (Α θεοληψία) θεόληπτος
η θεϊκή έμπνευση
νεοελλ.
(ψυχιατρ.) ψυχοπαθολογική κατάσταση κατά την οποία αυτός που πάσχει βρίσκεται συνεχώς σε έκσταση ενώπιον της ιδέας του θεού
αρχ.
1. δεισιδαιμονία
2. μανία, παραφροσύνη.
Russian (Dvoretsky)
θεοληψία: ἡ
1) боговдохновенность Plut.;
2) суеверность, суеверие Plut.
