Περσηΐς
Ὥσπερ αὐτοῦ τοῦ ἡλίου μὴ ὄντος καυστικοῦ, ἀλλ' οὔσης ζωτικῆς καὶ ζωοποιοῦ θέρμης ἐν αὐτῷ καὶ ἀπλήκτου, ὁ ἀὴρ παθητικῶς δέχεται τὸ ἀπ' αὐτοῦ ϕῶς καὶ καυστικῶς· οὕτως οὖν ἁρμονίας οὔσης ἐν αὐτοῖς τινὸς καὶ ἑτέρου εἴδους ϕωνῆς ἡμεῖς παθητικῶς ἀκούομεν → Just as although the Sun itself does not cause burning but has a heat in it that is life-giving, life-engendering, and mild, the air receives light from it by being affected and burned, so also although there is a certain harmony and a different kind of voice in them, we hear it by being affected.
English (LSJ)
ίδος, ἡ, A sprung from Perseus, of Alcmena, E.HF801 (lyr.). II name of Hecate, A.R.3.467.
French (Bailly abrégé)
ΐδος (ἡ) :
Perséide (fille de Persès ou de Persée) :
1 fille d’Okéanos, femme d’Hélios, mère d’Æetès, de Circé, de Persès;
2 petite-fille de Persée (Alcmène);
3 fille de Persès (Hécatè).
Étymologie: Περσεύς, Πέρσης¹.
Greek Monolingual
-ίδος, ἡ, Α
1. προσωνυμία της Αλκμήνης
2. προσωνυμία της Εκάτης.
[ΕΤΥΜΟΛ. < Περσεύς, -ῆος + επίθημα -ίς].
Greek Monotonic
Περσηΐς: -ίδος, ἡ, αυτή που έχει γεννηθεί από τον Περσέα, όνομα της Αλκμήνης, σε Ευρ.· ονομάζεται Περσήϊον αἷμα στον Θεόκρ.
Russian (Dvoretsky)
Περσηΐς: ΐδος ἡ Персеида
1) Hes. = Πέρση;
2) внучка Персея - см. Περσεύς 1 - т. е. Алкмена Eur.
