ἀδηφαγία
ἐγώ εἰμι τὸ φῶς τοῦ κόσμου· ὁ ἀκολουθῶν μοι οὐ μὴ περιπατήσῃ ἐν τῇ σκοτίᾳ ἀλλ' ἕξει τὸ φῶς τῆς ζωῆς → I am the light of the world; he that followeth me shall not walk in darkness but shall have the light of life (John 8:12)
English (LSJ)
ἡ, A gluttony, Call.Dian.160: pl., Arist.Fr.144, Opp.H.2.218:—personified, Ἀδηφαγίας ἱερόν Polem.Hist.39.
German (Pape)
[Seite 34] ἡ, Gefräßigkeit, Callim. Dlan. 160; auch im plur., Opp. H. 2, 218; Ael. V. H. 9, 13.
Greek (Liddell-Scott)
ἀδηφᾰγία: ἡ, πολυφαγία, λαιμαργία, Καλλ. εἰς Ἄρτεμ. 160· πληθ., Ἀριστ. Ἀποσπ. 172, Ὀππ. Ἁλ. 2. 218.
French (Bailly abrégé)
ας (ἡ) :
voracité, gloutonnerie.
Étymologie: ἀδηφάγος.
Spanish (DGE)
(ἀδηφᾰγία) -ας, ἡ
• Alolema(s): ἀδδηφ- An.Boiss.1.110, Nil.M.79.433C, Sch.Theoc.4.36c
• Prosodia: [ᾰ-]
1 glotonería, gula Call.Dian.160, Arist.Fr.144, Opp.H.2.218, An.Boiss.l.c., Nil.l.c.
•personif., Polem.Hist.39.
2 exceso de alimento Hld.2.19.6, Gp.7.7.2.
Russian (Dvoretsky)
ἀδηφᾰγία: ἡ прожорливость, обжорство Arst., Plut.
