ἐκκορέω
Ἕωθεν προλέγειν ἑαυτῷ: συντεύξομαι περιέργῳ, ἀχαρίστῳ, ὑβριστῇ, δολερῷ, βασκάνῳ, ἀκοινωνήτῳ: πάντα ταῦτα συμβέβηκεν ἐκείνοις παρὰ τὴν ἄγνοιαν τῶν ἀγαθῶν καὶ κακῶν. → When you wake up in the morning, tell yourself: The people I deal with today will be meddling, ungrateful, arrogant, dishonest, jealous, and surly. They are like this because they can't tell good from evil. | Say to yourself in the early morning: I shall meet today inquisitive, ungrateful, violent, treacherous, envious, uncharitable men. All these things have come upon them through ignorance of real good and ill.
English (LSJ)
A sweep clean, τὰς κλίνας Thphr.Char.22.12 (nisi leg. ἐκκορίσας): metaph., μὴ 'κκόρει τὴν Ἑλλάδα Ar.Pax59 ; and (with a play on κόρη) τίς ἐξεκόρησέ σε; who has robbed you of your daughter? Id.Th.760 : generally, sweep away, τὸν τῦφον, τὴν κραιπάλην, Alciphr.1.37 ; ἐκκορηθείης σύ γε clear out! pack off! Men. Georg.53 : prov., ἐκκόρει, κόρη, κορώνην maiden, drive away the crow— the opening of a wedding song—the crow being a prognostic of widowhood, Carm.Pop.25, cf. Horap.1.8.
German (Pape)
[Seite 764] ausfegen, reinigen; kom. μὴ ἐκκόρει τὴν Ἑλλάδα Ar. Pax. 59, verwüsten; mit Anspielung auf κόρη, τίς ἐξεκόρησέ σε; wer entjungferte dich? Th. 760, vgl. διακορέω, wie auch das Fragment eines Hochzeitsliedes bei Schol. Pind. P. 3, 16 ἐκκόρει κόρει κορώνην erkl. wird, vgl. Böckh's explic. zu der Stelle. Uebh. = wegschaffen, τῦφον Alciphr. 1, 37; im pass., ἀλλ' ἐκκορηθείης, packe dich fort, 3, 62; Men. bei Schol. Ar. Pax 59.
Greek (Liddell-Scott)
ἐκκορέω: μέλλ. -ήσω, σαρώνω, «σκουπίζω» καλῶς, τὴν οἰκίαν Θεοφρ. Χαρ. 22· μεταφ., μὴ ἐκκόρει τὴν Ἑλλάδα, μὴ ἐρήμου αὐτήν, Ἀριστοφ. Εἰρ. 59· καὶ μετὰ λογοπαιγνίου ἐπὶ τῆς λέξεως κόρης, τίς ἐξεκόρησέ σε; τίς σε ἐστέρησε τῆς κόρης σου; Ἀριστοφ. Θεσμ. 760: - καθόλου, ἀποβάλλω (σκουπίζω), τὸν τῦφον, τὴν κραιπάλην Ἀλκίφρων 1. 37· ἐν τῷ παθ., ἐκκορηθείης σύ γε, «φύγε γρήγορα», νὰ «ξεκκουμβισθῇς», Μένανδ. ἐν Ἀδήλ. 328: - παροιμ. κόρε, ἐκκόρει κορώνην, παιδὶ ἀποδίωκε τὴν κορώνην· - ἐν ἀρχῇ γαμηλίου ὕμνου, - τῆς κορώνης θεωρουμένης ὡς οἰωνοῦ χηρείας, ἀλλὰ τὸ πρᾶγμα εἶναι σκοτεινόν, πρβλ. Ἑρμάνου Πονημάτ. 2. 327 κ.ἑξ. καὶ ἐναντίον αὐτοῦ, Βοικχ. Ἑρμην. εἰς Πινδ. Π. 3. 16, Welcker Trilogie σ. 397 κ.ἑξ.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
I. nettoyer en balayant, balayer;
II. fig. 1 chasser;
2 dévaster;
III. déflorer (par jeu de mot avecκόρη).
Étymologie: ἐκ, κορέω et κόρη.
Spanish (DGE)
A tr.
I 1limpiar, barrer en uso cóm. c. el sent. ‘arruinar’ ὦ Ζεῦ ... κατάθου τὸ κόρημα· μὴ 'κκόρει τὴν Ἑλλάδα Ar.Pax 59, los desperdicios con una escoba, Poll.6.94, τὸ δωμάτιον Philox.Cyth.5, en v. pas., Zonar.p.669, EM 322.18G.
2 fig. expulsar c. ac. abstr. τὸν τῦφον ... καὶ τὴν κραιπάλην Alciphr.4.10.4, dud. ἐκκόρει κόρει κορώνας (quizá c. alusión a II), dicho después del himeneo Carm.Pop.35, «ἐκκορὶ κορὶ κορώνη» λέγουσιν ἀγνοοῦντες Horap.1.8.
II limpiar, c. el doble sent. cóm. quitar la criatura y prob. tb. desvirgar (c. alusión a κόρη) τίς ἐξεκόρησέ σε; ¿quién te ha desvirgado? Ar.Th.760, cf. ἐκκορίζω.
B intr. en v. med.-pas. irse al infierno, largarse, esfumarse ἐκκορηθείης σύ ¡vete al infierno! Men.Georg.53, ἀλλ' ἐκκορηθείης ὅτι ἄκαιρος εἶ καὶ λάλος Alciphr.3.26.1.
Greek Monotonic
ἐκκορέω: μέλ. —ήσω, σκουπίζω, σαρώνω, σε Αριστοφ.
Russian (Dvoretsky)
ἐκκορέω:
1) досл. выметать, перен. опустошать (τὴν Ἑλλάδα Arph.): ἐκκορηθείης σύ γε! Men. да убирайся же прочь!;
2) (по созвучию с κόρη) лишать дочери (τίς ἐξεκόρησέ σε; Arph.).
