σοῦμαι
κράτιστοι δ᾽ ἂν τὴν ψυχὴν δικαίως κριθεῖεν οἱ τά τε δεινὰ καὶ ἡδέα σαφέστατα γιγνώσκοντες καὶ διὰ ταῦτα μὴ ἀποτρεπόμενοι ἐκ τῶν κινδύνων → the bravest are surely those who have the clearest vision of what is before them, glory and danger alike, and yet notwithstanding, go out to meet it | and they are most rightly reputed valiant who, though they perfectly apprehend both what is dangerous and what is easy, are never the more thereby diverted from adventuring
German (Pape)
[Seite 913] zsgzgn aus σόομαι, = σεύομαι, ἔσσυμαι, sich rasch bewegen, laufen, eilen, daherstürmen; βασιλῆς βασιλέως ὕποχοι μεγάλου σοῦνται, Aesch. Pers. 25; ὁρμᾶσθε πάντες, σοῦσθε σὺν παντευχίᾳ, Spt. 31; Suppl. 816. 822; φίλος σούσθω, βάτω, Soph. Ai. 1393; οὐχὶ σοῦσθ'; οὐκ ἐς κόρακας; οὐκ ἄπιτε; Ar. Vesp. 458; σοῦ, σοῦ, πάλιν σοῦ, 209. – Einen lakon. aor. ἀπέσσουα hat Xen. Hell. 1, 1, 23. – Die Gramm. führen als dor. σῶμαι, σῶται an, auch σούω, = σεύω.
Greek (Liddell-Scott)
σοῦμαι: ἴδε σεύω· πρβλ. ὡσαύτως ἀπέσσουα.
French (Bailly abrégé)
c. σεύομαι, v. σεύω.
Greek Monotonic
σοῦμαι: συνηρ. τύπος του σεύομαι (σεύω).
Russian (Dvoretsky)
σοῦμαι: praes. med. к σεύω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
σοῦμαι [~ σεύω] zich in snelle beweging zetten, zich haasten, snellen:. σοῦσθε haast u Aeschl. Sept. 31; σοῦ, σοῦ, πάλιν σοῦ ksst, ksst, terug jullie, ksst! Aristoph. Ve. 209; οὐχί σοῦσθ ’; gaan jullie niet snel weg? (d.w.z. maak dat je wegkomt!) Aristoph. Ve. 458.
