λαισήιον
οὐ βούλομαι δυσχερὲς εἰπεῖν οὐδὲν ἀρχόμενος τοῦ λόγου, οὗτος δ' ἐκ περιουσίας μου κατηγορεῖ → for me—but I wish to say nothing untoward at the beginning of my speech—whereas he prosecutes me from a position of advantage | but for me—I do not wish to say anything harsh at the beginning of the speech, but he prosecutes me from a position of strength
Greek (Liddell-Scott)
λαισήιον: τό, εἶδος μικρᾶς ἀσπίδος ἐλαφροτέρας τῆς συνήθους, βοείας ἀσπίδας εὐκύκλους λαισήϊά τε πτερόεντα Ἰλ. Ε. 453., Μ. 426, πρβλ. Σχόλ. ἐν Ἀθην. 695Ϝ· ―κατὰ τὸν Ἡρόδ. 7. 91, ἦτο κεκαλυμμένη δι’ ὠμῶν καὶ ἀκατεργάστων δερμάτων (πιθ. ἑπομ. παράγεται ἐκ τοῦ λάσιος), καὶ ἦν ἐν χρήσει παρὰ τοῖς Κίλιξιν ἀντὶ τῆς συνήθους ἀσπίδος· Müller Archäol. d. Kunst § 342. 6.
English (Autenrieth)
light shield or target; λαισήια πτερόεντα, perhaps so called on account of the ‘fluttering’ apron of untanned leather (λάσιος) hanging from the shield. (See adjoining cut and esp. No. 79.)
Greek Monolingual
λαισήιον, τὸ (Α)
είδος μικρής ελαφριάς δερμάτινης ασπίδας.
[ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Η λ. εμφανίζει επίθημα -ήιον, που χαρακτηρίζει ονομ. σκευών (πρβλ. χαλκ-ήιον), και συνδέεται πιθ. με τη λ. λάσιος. Κατ' άλλους, πρόκειται για δάνεια λ. μικρασιατικής (ίσὼς κιλικικής) προελεύσεως].
Middle Liddell
λαισήιον, ου, τό, λάσιος
a kind of shield or target, lighter than the ἀσπίς, covered with raw hides, Il., Hdt.
