μεγαλοσθενής

English (LSJ)

ές, A of great strength, Hom.Epigr.6, Pi.P.6.21, Corinn.2, LXX 3 Ma.5.13; epithet of Horus, Herm. ap. Stob.1.49.44; of Heracles, IG5(1).1119 (Geronthrae).

German (Pape)

[Seite 107] ές, von großer Stärke; Ἥρα, Pind. N. 7, 2, Πηλείδης, P. 6, 21, Poseidon, Hom. ep. 6, 1.

Greek (Liddell-Scott)

μεγᾰλοσθενής: -ές, ὁ ἔχων μέγα σθένος, μεγάλην ἰσχύν, ἐξόχως ἰσχυρός, δυνατός, Ὁμ. Ἐπιγράμμ. 6, Πινδ. Ο. 6, 21, Κόριννα 2· -σθενέτης ἐν Ἀπολλιναρ. Μεταφρ. σ. 284· ― μεγαλόσθενος, Χρησμ. Σιβυλλ. 5, 585.

French (Bailly abrégé)

ής, ές :
doué d’une grande force.
Étymologie: μέγας, σθένος.

English (Slater)

μεγᾰλοσθενής
   1 of great strength μεγαλοσθενεῖ ὀρφανιζομένῳ Πηλείδᾳ (P. 6.21) παῖ μεγαλοσθενέος, ἄκουσον, Ἥρας (N. 7.2) ]χα μεγαλοσθεν[ ?fr. 333b. 1.

Greek Monolingual

μεγαλοσθενής, -ές (Α)
αυτός που έχει μεγάλη δύναμη, πολύ ισχυρός («δεῑξαι τῆς μεγαλοσθενοῦς αὐτοῦ χειρὸς κράτος ἔθνεσιν ὑπερηφάνοις», ΠΔ).
[ΕΤΥΜΟΛ. < μεγαλ(ο)- + -σθενής (< σθένος), πρβλ. δορι-σθενής, ευρυ-σθενής].

Greek Monotonic

μεγᾰλοσθενής: -ές, αυτός που έχει εξαιρετική δύναμη, σε Πίνδ.

Russian (Dvoretsky)

μεγᾰλοσθενής: могучий, могущественный (Ποσειδῶν Hom.; Πηλεΐδας Pind.).

Middle Liddell

μεγᾰλο-σθενής, ές
exceeding strong, Pind.