γαμοστόλος
Λεύσσετε, Θήβης οἱ κοιρανίδαι τὴν βασιλειδᾶν μούνην λοιπήν, οἷα πρὸς οἵων ἀνδρῶν πάσχω → See, you leaders of Thebes, what sorts of things I, its last princess, suffer at the hands of such men
English (LSJ)
ον, A preparing a wedding, epithet of Hera and Aphrodite, Pisand. ap. Sch.E.Ph.1760, Epic.Alex.Adesp.9 iii 5, Orph.H.55.8, AP6.207 (Arch.); Ὑμέναιος ib. 7.188 (Ant. Thall.); νύξ Musae.282. 2 Astrol., name for the seventh house of the horoscope, Paul.Al.M.2.
Spanish (DGE)
(γᾰμοστόλος) -ον
que prepara el matrimonio o la unión amorosa νὺξ μὲν ἔην κείνοισι γ. Musae.282, ἅρμα γαμοστόλον Ἱπποδαμείης Nonn.D.11.275
•astrol. que determina la boda τόπος de la séptima casilla del horóscopo, Paul.Al.59.7, Vett.Val.113.16, 114.9
•epít. de diosas la que dispone el matrimonio o ampara la unión amorosa Ἥρα Pisand.Myth.10, γαμοστόλε μῆτερ Ἐρώτων de Afrodita, Orph.H.55.8, cf. Epic.Alex.Adesp.9.3.5, AP 6.207 (Arch.), Gloss.2.261, tb. de un dios Ὑμέναιος AP 7.188 (Thallus).
German (Pape)
[Seite 473] die Hochzeit bereitend, Aphrodite, Archi. 5 (VI, 207); Here, Pisander bei Schol. Eur. Phoen. 1748; νύξ Mus. 282; ὑμέναιος Ant. Thall. ep. (VII, 188); ἅρμα Nonn. D. 11, 275.
Greek (Liddell-Scott)
γαμοστόλος: -ον, ὁ ἑτοιμάζων τὰ διὰ τὸν γάμον, pronuba, ἐπίθ. τῆς Ἥρας καὶ Ἀφροδίτης, Πείσανδ. παρὰ Σχολ. Εὐρ. Φοιν. 1760, Ἀνθ. ΙΙ. 6. 207.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui prépare les mariages (ép. d'Aphrodite, d'Héra, de la nuit).
Étymologie: γάμος, στέλλω.
Greek Monolingual
και γαμοστόλας, ο (AM γαμοστόλος, Μ και γαμοστόλας)
νεοελλ.
η γαμήλια πομπή
αρχ.-μσν.
αυτός που κάνει προετοιμασίες για τον γάμο
αρχ.
ο έβδομος οίκος του ωροσκοπίου.
[ΕΤΥΜΟΛ. < γάμος + -στόλος < στόλος < στέλλω.
Greek Monotonic
γᾰμοστόλος: -ον (στέλλω), αυτός που προετοιμάζει τον γάμο· Λατ. pronuba, επίθ. της Ήρας και της Αφροδίτης, σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
γᾰμοστόλος: устраивающий браки (эпитет Афродиты и Гименея) Anth.
Middle Liddell
στέλλω
preparing a wedding, Lat. pronuba, epithet of Hera and Aphrodite, Anth.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
γαμοστόλος -ον γάμος, στέλλω die een bruiloft voorbereidt, van een godheid. AP 6.207.9.