προσδιαστρέφω
Ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι' αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε ἢ θηρίον ἢ θεός → Whoever is incapable of associating, or has no need to because of self-sufficiency, is no part of a state; so he is either a beast or a god
English (LSJ)
pervert besides, of persons, Plu.2.61b (Pass.), 697d; also τὴν αἴσθησιν ib.1083b.
German (Pape)
[Seite 756] noch dazu verdrehen, verderben, Sp., wie Plut.
Greek (Liddell-Scott)
προσδιαστρέφω: διαστρέφω προσέτι, Πλούτ. 2. 61Β, 697D.
French (Bailly abrégé)
pervertir ou dépraver davantage.
Étymologie: πρός, διαστρέφω.
Greek Monolingual
Α
διαστρέφω, διαστρεβλώνω επί πλέον («τοῖς κατηγοροῦσι χαίρων ὡς οὐδὲ τοῖς ἐπαινοῦσιν ἐλάνθανε τῷ νουθετεῖν δοκοῦν
τι προσδιαστρεφόμενος», Πλούτ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < προσ- + διαστρέφω «διαστρεβλώνω»].
Russian (Dvoretsky)
προσδιαστρέφω: сверх того развращать, извращать или портить (τινά, τὴν αἴσθησιν Plut.).
