ἐγκοτέω
διὸ δὴ πᾶς ἀνὴρ σπουδαῖος τῶν ὄντων σπουδαίων πέρι πολλοῦ δεῖ μὴ γράψας ποτὲ ἐν ἀνθρώποις εἰς φθόνον καὶ ἀπορίαν καταβαλεῖ → And this is the reason why every serious man in dealing with really serious subjects carefully avoids writing, lest thereby he may possibly cast them as a prey to the envy and stupidity of the public | Therefore every man of worth, when dealing with matters of worth, will be far from exposing them to ill feeling and misunderstanding among men by committing them to writing
English (LSJ)
to be indignant at, τινί A.Ch.41 (lyr.), S.Fr.1042, LXX Ge. 27.41.
Spanish (DGE)
sentir, guardar rencor c. dat. de pers. τοῖς κτανοῦσί τ' ἐγκοτεῖν guardar rencor a los asesinos A.Ch.41, ἐνεκότει Ησαυ τῷ Ιακωβ LXX Ge.27.41, cf. Rom.Mel.42.ιηʹ.1, ἐνεκότουν μοι LXX Ps.54.4, ἐνεκότουν τῷ Ἰωσήφ T.Gad 1.8
•s. cont. S.Fr.1042, cf. Sch.A.A.863b (p.170)
•en v. pas. ser objeto de rencor, ser odiado ὑπὸ πολλῶν ἐνεκοτεῖτο Epiph.Const.Haer.30.11.4, cf. 51.27.4, ἐκείνου ἐγκοτούμενος aborrecido por aquél Eust.1674.63.
German (Pape)
[Seite 709] (s. κοτέω), auf Einen zürnen, τινί, Aesch. Ch.. 41 u. Sp.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
impf. ἐνεκότουν;
être profondément irrité contre, τινι.
Étymologie: ἔγκοτος.
Greek (Liddell-Scott)
ἐγκοτέω: εἶμαι ἠγανακτημένος ἐναντίον τινός, τινι Αἰσχύλ. Χο. 41, Σοφ. Ἀποσπ. 871.
Greek Monotonic
ἐγκοτέω: μέλ. -ήσω, αγανακτώ με κάποιον, τινί, σε Αισχύλ.
Russian (Dvoretsky)
ἐγκοτέω: негодовать, гневаться (τινι Aesch.).
Middle Liddell
fut. ήσω
to be indignant at, τινί Aesch.
