Ἀνάκειον

English (LSJ)

τό, (Ἄνακες) temple of the Ἄνακες or Dioscuri, And.1.45, Th.8.93, D.45.80 (cf. AB212), IG4.1028.4 (Epid., ii B. C.); ἐν τῷ ϝανακείῳ ib.9(1).129 (Elatea, V B.C.); cf. ἀναγκαῖον.

Spanish (DGE)

-ου, τό
• Alolema(s): tb. Ἀνάκιον IG 2².1400.44; Ϝανάκειον IG 9(1).129 (Elatea V a.C.)
Anaceon templo de los Dioscuros (v. ἄναξ) en Atenas Th.8.93, D.45.80, IG 2².1400.44 (IV a.C.), 2².968.48 (III a.C.), 4².480 (Epidauro II a.C.), Polyaen.1.21, Hsch.

French (Bailly abrégé)

ου (τό) :
sanctuaire des Dioscures.
Étymologie: Ἄνακες.

Russian (Dvoretsky)

Ἀνάκειον: v.l. Ἀνακεῖνον τό Анакей, храм Диоскуров Thuc., Dem.

Greek (Liddell-Scott)

Ἀνάκειον: τό, (Ἄνακες) ὁ ναὸς τῶν Ἀνάκων, «τὸ τῶν Διοσκούρων ἱερόν», - «ἀνακεῖον (προπερισπωμένως), Διοσκούρων ἱερόν, οὗ νῦν οἱ μισθοφοροῦντες δοῦλοι ἑστᾶσιν» Β. Α. 212. 12. - ἔθεντο ἐν τῷ Ἀνακείῳ τὰ ὅπλα Ἀνδοκ. 7. 10, πρβλ. Δημ. 1125. 24, Συλλ. Ἐπιγρ. 1949· πρβλ. ἀναγκαῖον. - Ὑπάρχει καὶ γραφή, ἀνάκιον, «Ἄνακες καὶ Ἀνάκιον, Ἀττικῶς. Διόσκουροι καὶ Διοκορεῖον Ἑλληνικῶς» Μοῖρις σ. 77.

Greek Monotonic

Ἀνάκειον: τό (Ἄνακες), ο ναός των Διόσκουρων, σε Ανδοκ. κ.λπ.· πρβλ. ἀναγκαῖον.

Middle Liddell

Ἄνακες
the temple of the Dioscuri, Andoc., etc.; cf. ἀναγκαῖον.