Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

ἀντιφράσσω

From LSJ
Revision as of 11:23, 5 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (6_5)

Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil

Plato, Laws, 626e
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀντιφράσσω Medium diacritics: ἀντιφράσσω Low diacritics: αντιφράσσω Capitals: ΑΝΤΙΦΡΑΣΣΩ
Transliteration A: antiphrássō Transliteration B: antiphrassō Transliteration C: antifrasso Beta Code: a)ntifra/ssw

English (LSJ)

Att. ἀντιφράττω,

   A barricade, block, τὴν ὁδόν τισι Plu.2.548d:—Pass., to be screened, ἀντιπεφραγμένος λαμπτήρ lantern, Philist. 15; τόπος ὑπὸ τῆς γῆς -φραττόμενος Plu.Nic.23.    II c. dat., stand in the way of, τῷ ἀέρι Arist.Juv.470a13, cf. Pr.929a38; esp. of a body intercepting the sun's light, ὅσοις ἀντιφράττει ἡ γῆ ὥστε μὴ ὁρᾶσθαι ὑπὸ τοῦ ἡλίου . . Id.Mete.345a29: c. acc., ἕκαστον ἀντιφράττειν αὐτήν (sc. τὴν σελήνην) Id.Cael.293b25. abs., X.Smp.5.6, Thphr.Ign.49; ἡ γῆ ἀ. Arist.AP0.87b40; ἡ θάλαττα ἀ. Id.Mete.368b10; κωλύει τὸ ἀλλότριον καὶ ἀ. Id.de An.429a20.    2 Pass., to be placed as an obstacle, τινὸς ἀντιφραχθέντος περὶ τὴν ἀναπνοήν Pl.Ti.66e.

Greek (Liddell-Scott)

ἀντιφράσσω: Ἀττ. -φράττω, φράττω, ἐμποδίζω, [τὸ σιμὸν τῆς ῥινὸς] οὐκ ἀντιφράττει, ἀλλ’ εὐθὺς ἐᾷ τὰς ὄψεις ὁρᾶν ἃ ἂν βούλωνται Ξεν. Συμπ. 5. 6 «ἀντιπεφραγμένος λαμπτήρ, ἔχων πέριξ αὑτοῦ κάλυμμα, «καὶ τὰς νύκτας ἐπαίρεσθαι λαμπτῆρας ἀντιπεφραγμένους» Φίλιστος παρὰ Πολυδ. Ι΄, 116. ΙΙ. μ. δοτ., ἀποτελῶ περίφραγμα, παρακωλύω τι, ἀντιφράττει τε (ἡ τέφρα) τῷ πέριξ ἀέρι πρὸς τὸ σβεννύναι (τὸ πῦρ) Ἀριστ. περὶ Ζωῆς κ. Θαν. 5. 6, πρβλ. Προβλ. 21. 20˙ ἰδίως ἐπὶ τῆς γῆς ἀποφραττούσης τὸ φῶς τοῦ ἡλίου (ὡς κατὰ τὴν ἔκλειψιν τῆς σελήνης), ὅσοις ἀντιφράττει ἡ γῆ ὥστε μὴ ὁρᾶσθαι ὑπὸ τοῦ ἡλίου, ὅσα οὐράνια σώματα παρεμπίπτουσα ἡ γῆ ἀποστερεῖ τῶν ἀκτίνων τοῦ ἡλίου (κάμνει νὰ μὴ τὰ βλέπῃ ὁ ἥλιος), ὁ αὐτ. Μετεωρ. 1. 8, 5˙ ἕκαστον ἀντιφράττει αὐτὴν (αὐτῇ;), δηλ. τὴν σελήνην, ὁ αὐτ. Οὐρ. 2.13, 7: ― ἀπόλ., ἡ γῆ ἀντ. ὁ αὐτ. Ἀναλυτ. Ὕστ. 1. 31, 2, πρβλ. 2. 2, 3˙ ἡ θάλαττα ἀντ. ὁ αὐτ. Μετεωρ. 2. 8, 38˙ κωλύει τὸ ἀλλότριον καὶ ἀντ. ὁ αὐτ. Περὶ ψυχ. 3. 4, 3. 2) ἴδε ἀντίφραξις: ― Παθ., τίθεμαι ὡς ἐμπόδιον, ἀντιφραχθέντος τινὸς περὶ τὴν ἀναπνοὴν Πλάτ. Τίμ. 66Ε.