παλινδρομώ
Δίκαιος ἐὰν ᾖς, πανταχοῦ τῷ τρόπῳ χρήσῃ νόμῳ († λαληθήσῃ) → Si iustus es pro lege tibi mores erunt → Bist du gerecht, ist dein Charakter dir Gesetz (wirst du in aller Munde sein)
Greek Monolingual
(ΑΜ παλινδρομῶ, -έω) παλίνδρομος
νεοελλ.
1. τρέχω ή κινούμαι προς τα εμπρός και προς τα πίσω, κινούμαι εναλλάξ προς μία και προς την αντίθετη φορά
2. αλλάζω γνώμη ή στάση, είμαι άστατος
μσν.
(για ακόντιο που ρίχνεται κατά της ασπίδας) τινάζομαι πίσω
μσν.-αρχ.
μτφ. πέφτω πάλι πάνω σε κάποιον, επαναπίπτω («παλινδρομήσαντα πρὸς τὰς Καρχηδονίων ἐλπίδας», Πολ.)
αρχ.
1. επανέρχομαι, επιστρέφω («παλινδρομεῑν ἐς ταὐτά», Αρετ.)
2. επαναφέρω («τῶν δὲ πλοίων... τὰ μέν... διεφθάρη, τὰ δ' ἐπαλινδρόμησεν εἰς τὴν Γάζαν», Διόδ.)
3. (για απόστημα) υποχωρώ χωρίς να ωριμάσω, κατακάθομαι
4. υποτροπιάζω
5. φρ. α) «παλινδρομῶν σφυγμός» — περιοδικός σφυγμός
β) «βλασφημία παλινδρομοῡσα» — ύβρη που επανέρχεται σε αυτόν που την εκστομίζει.
