φρεωρυχέω
Τίς, ξένος ὦ ναυηγέ; Λεόντιχος ἐνθάδε νεκρὸν εὗρέ σ᾿ ἐπ᾿ αἰγιαλοῦ, χῶσε δὲ τῷδε τάφῳ, δακρύσας ἐπίκηρον ἑὸν βίον· οὐδὲ γὰρ αὐτὸς ἥσυχος, αἰθυίῃ δ᾿ ἶσα θαλασσοπορεῖ. → Who art thou, shipwrecked stranger? Leontichus found thee here dead on the beach, and buried thee in this tomb, weeping for his own uncertain life; for he also rests not, but travels over the sea like a gull.
English (LSJ)
A dig wells, Str.16.4.14, Plu.2.776e:—ludicrously, of a gnat, μ' ἐφρεωρύχει was sinking wells in me, Ar.Lys.1033 (troch.).
German (Pape)
[Seite 1305] Brunnen graben, ein Brunnengräber sein, Plut. phil. c. princ. 1 M. Bei Ar. Lys. 1033 komisch von einer stechenden Mücke.
Greek (Liddell-Scott)
φρεωρῠχέω: ὀρύσσω, σκάπτω φρέατα, Στράβ. 773, Πλούτ. 2. 776D· ― ἐν Ἀριστοφ. Λυσ. 1033, κωμικῶς ἐπὶ τῆς ἐμπίδος ἢ τοῦ κώνωπος, φρεωρυχεῖ με, ἀνοίγει φρέατα εἰς τὸ σῶμά μου.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
creuser un puits.
Étymologie: φρεωρύχος.
Russian (Dvoretsky)
φρεωρῠχέω: 1) рыть колодец Plut.;
2) шутл. сильно жалить (τινα Arph.).
