ναυαγία
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
English (LSJ)
Ion. ναυηγίη, ἡ,
A shipwreck, Hdt.7.190,192, al., E.Hel.1070, etc.; ναυαγίᾳ χρῆσθαι, περιπίπτειν, Luc.VH2.35, Tox. 2: in pl., Pi.I.1.36 (s. v. l.); ἐν χειμῶνι καὶ ναυαγίαις Ar.Th.873.
German (Pape)
[Seite 230] ἡ, ion. ναυηγίη, Schiffbruch; Her. 7, 190. 192 u. öfter; auch Pind. (s. das Folgde); ἐκ ναυαγίας ἔφυγον, Eur. Hel. 1076; Dem. 18, 194; Sp., ναυαγίᾳ χρησάμενος, als er Schiffbruch gelitten, Luc. V. H. 2, 35; auch ναυαγίᾳ περιπεσεῖν, Tox. 2.
Greek (Liddell-Scott)
ναυᾱγία: Ἰων. ναυηγίη, ἡ, ναυάγιον, «καραβοτσάκισμα», Ἡρόδ. 7. 190, 192, κ. ἀλλ., Εὐρ. Ἑλ. 1070, κτλ.· ναυαγίᾳ χρῆσθαι, περιπίπτειν Λουκ. π. Ἀληθ. Ἱστ. 2. 35, Τόξ. 2· ἐν τῷ πληθ., Πινδ. Ι. 1. 52· ἐν χειμῶνι καὶ ναυαγίαις Ἀριστοφ. Θεσμ. 873.
French (Bailly abrégé)
ας (ἡ) :
naufrage.
Étymologie: ναυαγός.
English (Slater)
ναυᾱγία
1 shipwreck, met.? ἄρουραν· ἅ νιν ἐρειδόμενον ναυαγίαις ἐξ ἀμετρήτας ἁλὸς ἐν κρυοέσσᾳ δέξατο συντυχίᾳ (I. 1.36)
Greek Monolingual
ναυαγία και ιων. τ. ναυηγίη, ἡ (Α) ναυαγός
συντριβή πλοίου, καραβοτσάκισμα, ναυάγιο («ἐν χειμῶνι καὶ ναυαγίαις», Αριστοφ.).
Greek Monotonic
ναυᾱγία: ἡ, Ιων. ναυηγίη, ναυάγιο, σε Ηρόδ., Ευρ.
Russian (Dvoretsky)
ναυᾱγία: ион. ναυηγίη ἡ кораблекрушение Her. ναυαγίᾳ χρῆσθαι или περιπίπτειν Luc. терпеть кораблекрушение.
Middle Liddell
shipwreck, Hdt., Eur.
