διεξίημι

From LSJ
Revision as of 22:45, 7 July 2020 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)<b class="b3">(\w+)<\/b>" to "$1")

εἰς δὲ θεοὺς ἀσεβείας τε καὶ εὐσεβείας καὶ γονέας καὶ αὐτόχειρος φόνου μείζους ἔτι τοὺς μισθοὺς διηγεῖτο → and he had still greater requitals to tell of piety and impiety towards the gods and parents and of self-slaughter

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: διεξίημι Medium diacritics: διεξίημι Low diacritics: διεξίημι Capitals: ΔΙΕΞΙΗΜΙ
Transliteration A: diexíēmi Transliteration B: diexiēmi Transliteration C: dieksiimi Beta Code: dieci/hmi

English (LSJ)

strengthd. for ἐξίημι,

   A let pass through, διεξῆκαν αὐτοὺς διὰ τῆς πόλεως Hdt.4.203.    II intr., of a river, empty itself, ἐς θάλασσαν Th.2.102 (s.v.l.).

German (Pape)

[Seite 620] (s. ἵημι), durch- u. herauslassen, τινὰ διὰ τοῦ ἄστεος, Her. 4, 203; scheinbar intrans., vom Flusse, διεξιεὶς εἰς θάλασσαν, Thuc. 2, 102, sich ergießen.

Greek (Liddell-Scott)

διεξίημι: πρβλ. τὸ ἐξίημι, ἀφίνω τινὰ νὰ διέλθῃ διὰ μέσου, ἐῶ διεξελθεῖν, διεξῆκαν αὐτοὺς διὰ τοῦ ἄστεως Ἡρόδ. 4. 208. ΙΙ. ἀμετάβ. (ἐξυπακ. τοῦ αὑτόν), ἐπὶ ποταμοῦ, ἐκβάλλω, ἐς θάλασσαν Θουκ. 2. 102· πρβλ. ἐξίημι, ἐκδίδωμι.

French (Bailly abrégé)

ao. 3ᵉ pl. διεξῆκαν;
1 tr. laisser passer à travers : τινα διὰ τοῦ ἄστεος HDT qqn à travers la ville;
2 intr. se jeter dans en parl. d’un fleuve, avec ἐς et l’acc..
Étymologie: διά, ἐξίημι.

Spanish (DGE)

1 tr. dejar pasar a través de διεξῆκαν αὐτοὺς διὰ τοῦ ἄστεος Hdt.4.203.
2 intr. desembocar ἐς θάλασσαν διεξιείς Th.2.102 (cód.).

Greek Monolingual

διεξίημι (Α) εξίημι
1. αφήνω να περάσει ανάμεσα
2. (για ποτάμια) εκβάλλω, χύνομαι.

Greek Monotonic

διεξίημι: αόρ. αʹ -εξῆκα·
I. επιτρέπω τη διέλευση, σε Ηρόδ.
II. αμτβ. (ενν. αὑτόν), λέγεται για ένα ποτάμι, εκβάλλω, σε Θουκ.

Russian (Dvoretsky)

διεξίημι: (aor. διεξῆκα)
1) позволять пройти, пропускать (τινὰ διὰ τοῦ ἄστεος Her.);
2) (о реке) впадать (ἐς θάλασσαν Thuc.).

Middle Liddell

aor1 -εξῆκα
I. to let pass through, Hdt.
II. intr. (sub. αὑτόν), of a river, to empty itself, Thuc.