νεοτόκος

τῶν δ᾽ ὀρθουμένων σῴζει τὰ πολλὰ σώμαθ᾽ ἡ πειθαρχία → But of those who make it through, following orders is what saves most of their lives (Sophocles, Antigone 675f.)

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: νεοτόκος	Medium diacritics: νεοτόκος	Low diacritics: νεοτόκος	Capitals: ΝΕΟΤΟΚΟΣ
Transliteration A: neotókos	Transliteration B: neotokos	Transliteration C: neotokos	Beta Code: neoto/kos

English (LSJ)

ος, ον :
qui vient d'enfanter.
Étymologie: νέος, τίκτω.

νεοτόκος of recent childbirth ]ἄπεπλος ἐκ λεχέων νεοτόκων[ (sc. Ἀλκμήνα, from the bed where she had just given birth to Herakles and Iphikles) (Pae. 20.14)

-ο (Α νεοτόκος και νεητόκος, -ον)
αυτός που γέννησε πρόσφατα («λύκαινα νεοτόκος σπαργῶσα τοὺς μαστούς», Δίον. Αλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < νε(ο)- + -τόκος (< τίκτω), πρβλ. θεο-τόκος, τελειο-τόκος. Η παροξυτονία προσδίδει στον τ. ενεργητική σημ.].

νεοτόκος:
I adj. f недавно родившая (ἵππος θήλεια Plut.).
II ἡ молодая мать Eur.

νεο-τόκος, ον, τίκτω
having just brought forth, Eur.