ἀποτίκτω
Ubi idem et maximus et honestissimus amor est, aliquando praestat morte jungi, quam vita distrahi → Where indeed the greatest and most honourable love exists, it is much better to be joined by death, than separated by life.
English (LSJ)
bring to the birth, Pl.Tht.150c, 182b, Arist.HA544a3, al.:—Pass., ib.10, Philostr.VA1.5, Iamb.Comm.Math.4; χθονὸς ἧς ἀπετέχθην IG9(1).882.5 (Corcyra).
Spanish (DGE)
1 dar a luz, procrear τὸν Μινώταυρον Ph.2.307, cf. 1.232, LXX 4Ma.14.16, ὅμοια τούτοις Placit.5.12.2 (= Emp.A 81), τὸν Ὠκεανόν Sch.A.Th.311a
•abs. ἐν ἡμέραις πέντε καὶ δέκα Arist.HA 544a3, S.E.M.5.28, Luc.DMar.11.1, Artem.1.14
•en v. pas. ἐπὶ χθονὸς ἧς ἀπετέχθην en la tierra de la que soy hijo, IG 9(1).882.5 (Corcira), cf. LXX 4Ma.13.21, Philostr.VA 1.5, S.E.M.5.100
•τὸ ἀποτικτόμενον la puesta de los huevos de la sepia, Arist.HA 544a10, τὰ ἀποτικτόμενα las criaturas, Apoc.Petr.Fr.3 p.12.31.
2 fig. de abstr. engendrar, producir, crear ὅταν ... μία σύστασις ... ψυχῆς καὶ σώματος ἀποτέκῃ μίαν μορφήν Pl.Epin.981a, cf. Iambl.Comm.Math.4 (p.17), νοσήματα Pl.Ti.85a, ψεῦδος ... ἡ διάνοια Pl.Tht.150c, cf. Ph.1.382, τὸ δίκαιον Plu.2.964c.
German (Pape)
[Seite 331] (s. τίκτω), gebären, hervorbringen, νοσήματα, αἰσθήσεις, Plat. Tim. 85 a Theaet. 182 b u. Sp., wie Plut.
Greek (Liddell-Scott)
ἀποτίκτω: μέλλ. -τέξομαι, γεννῶ, παράγω. Πλάτ. Θεαίτ. 150C, 182Β, Ἀριστ. Ἱστ. Ζ. 5. 12, 1, κ. ἀλλ.: - Παθ., αὐτόθι 2, Φιλόστρ. 6· χθονός, ἧς ἀπετέχθην Ἐπιγράμμ. Ἑλλ. 261. 5.
Greek Monolingual
ἀποτίκτω (Α) τίκτω
παράγω, γεννώ.
Russian (Dvoretsky)
ἀποτίκτω: (по)рождать (τινά и τι Plat., Arst., Luc.): ὠδίνειν ὄρος, εἶτα μῦν ἀποτεκεῖν Plut. (как говорит поговорка), мучилась гора, а затем родила она мышь.
