ἀνυπέρβατος

English (LSJ)

ον, A impassable, κρημνοί D.Chr. 64.21. 2 not to be overcome, unsurpassable, S.E.M.9.153; ἀηδία Phld.Vit.p.12J. 3 Act., not transgressing the bounds, διάθεσις ἀνυπέρβατος τῶν κατ' ὀρθὸν λόγον D.L.7.93. Adv. ἀνυπερβάτως = without omission, of numerical progression, Nicom.Ar.2.23; unfailingly, Gal.19.544.

Spanish (DGE)

(ἀνυπέρβᾰτος) -ον
I 1imposible de atravesar κρημνοί Fauorin.Fort.21.
2 fig. insuperable ἀηδία Phld.Vit.12
•irremediable κακόν A.Fr.145.22.
II que no transgrede las reglas διάθεσις ἀ. τῶν κατ' ὀρθὸν λόγον γιγνομένων S.E.M.9.153, D.L.7.93.
III adv. -ως
1 sin omisión de una progresión numérica ἀ. ἐξεταζομένη Nicom.Ar.2.23.1.
2 infaliblemente σώζονται οὗτοι ἀ. Gal.19.544.

German (Pape)

[Seite 266] nicht überschritten, dah. unüberwindlich, Diog. L. 7, 93.

Russian (Dvoretsky)

ἀνυπέρβᾰτος: Diog. L., Sext. = ἀνυπέρβλητος.

Greek (Liddell-Scott)

ἀνυπέρβᾰτος: -ον, ὃν δὲν δύναταί τις νὰ ὑπερβῇ, κρημνοὺς ἀνυπερβάτους Δ. Χρυσ. Λ. 64. τ. 2, σ. 338, ἀκατανίκητος, Σέξτ. Ἐμπ. π. Μ. 9. 153, Διογ. Λ. 7. 93. - Ἐπίρρ. -τως, χωρὶς νὰ ὑπερπηδήσῃ τις, χωρὶς νὰ παραδράμῃ, ἐν γὰρ τῇ φυσικῇ ταύτῃ ἐκθέσει τοῦ ἀριθμοῦ συνεχῶς καὶ ἀνυπερβάτως ἐξεταζομένῃ, ὡς π.χ. 1, 2, 3, κτλ. Νικόμ. Γεράσ. 2. 23, εὐθὺς ἀμέσως, Γαλην. 8. 960B.C.

Greek Monolingual

-η, -ο (Α ἀνυπέρβατος, -ον)
1. (για τόπους) αυτός που δεν μπορεί κανείς να τον περάσει, να τον υπερπηδήσει («κρημνοὺς ἀνυπερβάτους»)
2. μτφ. ανυπέρβλητος, ακατανίκητος
αρχ.
(επίρρ., -τως)
α) χωρίς καμμιά παράλειψη
β) λεπτομερώς
γ) συνεχώς.