εὐανάκλητος
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
English (LSJ)
ον, A easy to call out, of the names of dogs, X.Cyn.7.5. II easy to recall, πρὸς τὸ κοινὸν συμφέρον Plu.Cim.17; εὐ. ἑαυτὸν παρέχειν Id.TG2. Adv. εὐανακλήτως, διακεῖσθαι πρός τινα M.Ant.1.7. 2 easily cured, Aret.SD1.7.
German (Pape)
[Seite 1056] leicht zurückzurufen, leicht umzustimmen; ὀνόματα κυσὶ τίθεσθαι βραχέα, ἵνα εὐαν. ᾖ Xen. Cyn. 7, 5, wenn es nicht einfacher "leicht auszusprechen" ist; von Menschen, παρεῖχεν ἑαυτὸν εὐαν. Plut. Tib. Gracch. 2, vgl. Cim. 17. – Adv., εὐανακλήτως ἔχειν πρός τινα, versöhnlich sein, M. Anton. 1, 7.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 facile à rappeler;
2 facile à apaiser.
Étymologie: εὖ, ἀνακαλέω.
Russian (Dvoretsky)
εὐᾰνάκλητος:
1 легко произносимый (ὄνομα Xen.);
2 легко уступающий (πρός τι Plut.): εὐανάκλητον ἑαυτὸν παρέχειν Plut. оказываться уступчивым.
Greek (Liddell-Scott)
εὐανάκλητος: -ον, ὁ εὐκόλως ἐκφωνούμενος, ἐπὶ τῶν ὀνομάτων τῶν κυνῶν, Ξεν. Κυν. 7, 5. ΙΙ. ὃν εὐκόλως ἀνακαλεῖ τις, πρὸς τὸ κοινὸν συμφέρον Πλουτ. Κίμ. 17· εὐαν. ἑαυτὸν παρέχειν ὁ αὐτ. ἐν Τ. Γράκχ. 2. - Ἐπίρρ., εὐανακλήτως ἔχειν πρὸς τινα, «συμπαθῶς» (Σουΐδ.), Μ. Ἀντων. 1. 7.
Greek Monolingual
εὐανάκλητος, -ον (Α)
1. (για ονόματα σκύλων) αυτός που εκφωνείται εύκολα
2. αυτός τον οποίο εύκολα κάποιος καθησυχάζει ή επαναφέρει σε ηρεμία
3. αυτός που θεραπεύεται εύκολα.
επίρρ...
εὐανακλήτως
με ευανάκλητο τρόπο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + ανά-κλητος (< ανα-καλώ)].
Greek Monotonic
εὐανάκλητος: -ον, I. αυτός που προφέρεται εύκολα, λέγεται για ονόματα σκύλων, σε Ξεν.
II. αυτός που ανακαλείται εύκολα, σε Πλούτ.· επίρρ., εὐανακλήτως ἔχεινπρός τινα, στον ίδ.
Middle Liddell
εὐ-ανάκλητος, ον
I. easy to call out, of the names of dogs, Xen.
II. easy to recall, Plut.:—adv., εὐανακλήτως ἔχειν πρός τινα Plut.
