ἁλιμυρής
χλανίσι δὲ δὴ φαναῖσι περιπεπεµµένοι καὶ µαστίχην τρώγοντες, ὄζοντες µύρου. τὸ δ’ ὅλον οὐκ ἐπίσταµαι ἐγὼ ψιθυρίζειν, οὐδὲ κατακεκλασµένος πλάγιον ποιήσας τὸν τράχηλον περιπατεῖν, ὥσπερ ἑτέρους ὁρῶ κιναίδους ἐνθάδε πολλοὺς ἐν ἄστει καὶ πεπιττοκοπηµένους → Dressed up in bright clean fine cloaks and nibbling pine-thistle, smelling of myrrh. But I do not at all know how to whisper, nor how to be enervated, and make my neck go back and forth, just as I see many others, kinaidoi, here in the city, do, and waxed with pitch-plasters.
English (LSJ)
ές, = ἁλιμυρήεις (flowing into the sea), Orph.A. 344. 2 salt-surging, πόντος Epigr.Gr.256 (Cyprus); of the flowing sea, ἀφρός APl.4.180 (Democr.). II = ἁλίκλυστος, πέτρη, αἰγιαλοί, A. R. 1.913, Phanocl.1.17.
Spanish (DGE)
(ἁλῐμῡρής) -ές
• Prosodia: [ᾰ-]
1 bañado por el oleaje πέτρη A.R.1.913, αἰγιαλοί Phanocl.1.17.
2 ondeante, undísono πόντος Test.Salaminia 191.5 (II a.C.).
3 propio del mar, marino ἀφρός AP 16.180 (Democr.).
4 que fluye hacia el mar ῥεῖθρον Orph.A.344.
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
1 ruisselant ou inondé d'eau de mer en parl. des fleuves à la ligne de leur embouchure;
2 qui mouille d'eau de mer (écume);
3 baigné par la mer.
Étymologie: ἅλς¹, μύρω.
Greek (Liddell-Scott)
ἁλῐμῡρής: -ές, = τῷ προηγ., Ὀρφ. Ἀργ. 346, κτλ. ΙΙ. = ἅλιος (Α), Ἀπολλ. Ρόδ. Α. 913, Φανοκλ. 1.17, Ἀνθ. Πλαν. 180.
Greek Monotonic
ἁλῐμῡρής: -ές (ἅλς, μύρω), αυτός που ρέει στη θάλασσα, λέγεται για την ίδια τη θάλασσα, σε Ανθ.
Middle Liddell
[ἅλς, μύρω
sea-flowing, of the sea, Anth.
German (Pape)
[ῡ], ές, = ἁλιμυρήεις, Orph. Arg. 346 und öfter; βένθη 67, δῖναι 740; ἀφρός Democr. (Plan. 180). – Phanocl. αἰγιαλοί, Meergestade; Ap.Rh. 1.913 Opp. Hal. 2.258 πέτρη, meerumflossen.
