ἐρώτησις
Ὡς ἡδὺ τὸ ζῆν μὴ φθονούσης τῆς τύχης → Quam vita dulce est, fata dum non invident → Wie süß zu leben, wenn das Glück nicht neidisch ist
English (LSJ)
εως, ἡ, A questioning, interrogation, Hp.Steril.213, Pl.Prt.312d, al., X. Cyr.8.4.13, al.; ἐ. ποιήσασθαι Isoc.8.58; τινος about a thing, Pl.Tht. 147c; ἐρωτήσεως [ἐπιρρήματα] interrogative adverbs, D.T.642.12. II ἐ. ἀντιφάσεως ('Is A B or is it not B ?') Arist.APr.24a25, b10; v. ἐρώτημαΙΙ. III proposition, matter submitted, δηλοῖ τὴν ἐ. φόβον ἔχειν Cat.Cod.Astr.1.103.
German (Pape)
[Seite 1041] ἡ, das Fragen, die Frage, oft neben ἀπόκρισις, Plat., τινός, wonach, Theaet. 147 c; ποιεῖσθαι Isocr. 8, 58; ψεύδους γε οὐδεμία ἐρώτησις δεῖται Xen. Cyr. 8, 4, 13; Sp.
French (Bailly abrégé)
εως (ἡ) :
action d'interroger, question, interrogation.
Étymologie: ἐρωτάω.
Russian (Dvoretsky)
ἐρώτησις: εως ἡ
1 постановка вопроса, вопрос: ἐξ ἐρωτήσεως Arst. в порядке вопроса; ψεύδους οὐδεμία ἔ. δεῖται Xen. ни на один вопрос нельзя отвечать неправдой; ἐρωτήσεως ἔτι ἡ ἀπόκρισις δεῖται Plat. (этот) ответ нуждается в (предварительной) постановке вопроса; ἐρωτήσεος ἐπιρρήματα грам. вопросительные наречия;
2 лог. метод вопросов (для приведения собеседника к умозаключению) (ἡ διαλεκτικὴ πρότασις ἐ. ἀντιφάσεώς ἐστιν Arst.).
Greek (Liddell-Scott)
ἐρώτησις: -εως, ἡ, ὡς καὶ νῦν, Πλάτ. Πρωτ. 312D, κ. ἀλλ., Ξεν. Κύρ. 8. 4, 13, κ. ἀλλ.· ταύτην ποιήσασθαι τὴν ἐρώτησιν Ἰσοκρ. 171Α· περί τινος, ἐν τῇ τοῦ πηλοῦ ἐρωτήσει Πλάτ. Θεαίτ. 147C. ΙΙ. ἐν τῇ διαλεκτικῇ, πρόκλησις συμπερασμάτων δι’ ἐρωτήσεων, Ἀριστ. Ἀναλυτ. Πρ. 1. 1, 3, κ. ἀλλ. πρβλ. ἐρωτάω ΙΙ. 2.
Greek Monotonic
ἐρώτησις: -εως, η (ἐρωτάω), ερώτημα, σε Πλάτ., Ξεν.
Middle Liddell
ἐρώτησις, εως ἐρωτάω
a questioning, Plat., Xen.
