γαργαλισμός
λύχνον μεθ᾿ ἡμέραν ἅψας περιῄει λέγων “ἄνθρωπον ζητῶ” → He lit a lamp in broad daylight and said, as he went about, “I am looking for a human”
English (LSJ)
ὁ, tickling (γέλως διὰ κινήσεως τοῦ μορίου τοῦ περὶ τὴν μασχάλην Arist.PA673a8), Hp. Alim.26, Pl.Smp. 189a (pl.), Phdr.253e, Epicur.Fr.412 (pl.); ἐν τῷ σώματι διέδραμε γ. Hegesipp.1.16; ἡδονὴ γαργαλισμοῦ ἐφίεται Ph.1.118, cf. 212 (pl.), Plu.2.765c: γάργαλος, ὁ (more Att. acc. to Moer., cf. Ar. Th.133), and γαργάλη, ἡ, are cited by Erot. s.v. γαργαλισμός, fr. Ar.Fr.175 and Diph.25.
Spanish (DGE)
(γαργᾰλισμός) -οῦ, ὁ
• Alolema(s): γαγγ- Hdn.Gr.2.485, Hsch.s.u. γαργαλισμός; γαργαρ- Cael.Aur.TP 1.1.38, 2.6.92, Alex.Trall.2.153
1 cosquillas, cosquilleo anterior al estornudo, Pl.Smp.189a, γ. γέλως ἐστὶ διὰ κινήσεως τοιαύτης τοῦ μορίου περὶ τὴν μασχάλην Arist.PA 673a8, τοιοῦτος ἔνδοθέν τις ἐν τῷ σώματι διέδραμε γ. un cosquilleo de tal clase me corrió por dentro del cuerpo Hegesipp.Com.1.16, que acompaña al placer corporal, Ph.1.118, cf. 212
•fig. cosquilleo, excitación producida en el alma al desear al amado, Pl.Phdr.253e, cf. Plu.2.765c, οἱ τοῦ σώματος γαργαλισμοί op. al sosiego anímico, Gal.5.34, cf. Gr.Naz.M.36.413B.
2 medic. irritación, prurito, picor en el cuerpo o partes de él causada por desplazamiento de humores, la circulación de la sangre, etc., como síntoma de enfermedad, Hp.Alim.26, de los órganos masculinos en el acto sexual, Hp.Oss.15, en la traquea arteria y la garganta, Erot.29.19, Aret.SA 1.8.3, CD 1.3.6, Alex.Trall.l.c.
3 medic. gargarismo Cael.Aur.ll.cc.
German (Pape)
[Seite 475] ὁ, das Kitzeln, Jucken, τοιοῦτος ἐν τῷ σώματι διέδραμε γαργ. Hegesipp. com. Ath. VII, 290 (v. 16); Plat. Phaedr. 253 e; im Conv. 189 a wird das Niesen dazu gerechnet; auch Sp., wie Plut.; Ath. XII, 546 e.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
γαργαλισμός -οῦ, ὁ γαργαλίζω prikkeling, jeuk.
Russian (Dvoretsky)
γαργᾰλισμός: ὁ
1 щекотка Arst., Plut.;
2 возбуждение, раздражение Plat.
Greek Monolingual
ο (AM γαργαλισμός) γαργαλίζω
βλ. γαργάλημα.
Greek (Liddell-Scott)
γαργαλισμός: ὁ, τὸ γαργάλισμα, Λατ. titillation, (γέλως διὰ κινήσεως τοῦ μορίου τοῦ περὶ τὴν μασχάλην Ἀριστ. Ζῴ. Μ. 3. 10, 8), Πλάτ. Συμπ. 189A, Φαίδρ. 253E, Ἡγήσιππ. Ἀδελφ. 1. 16· -ἐν Ἀριστοφ. Θεσμ. 133 (καὶ πιθ. Ἀποσπ. 218), γάργαλος, ὁ, ὅπερ λέγεται ἀττικώτερον· ὡσαύτως ἀναφέρεται θηλυκὸν γαργάλη ὑπὸ Ἐρωτιαν. σ. 114.
