Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

placabilis

From LSJ
Revision as of 14:10, 13 February 2024 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - "post-class" to "post-class")

Νέµουσι δ' οἴκους καὶ τὰ ναυστολούµενα ἔσω δόµων σῴζουσιν, οὐδ' ἐρηµίᾳ γυναικὸς οἶκος εὐπινὴς οὐδ' ὄλβιος → They manage households, and save what is brought by sea within the home, and no house deprived of a woman can be tidy and prosperous

Euripides, Melanippe Captiva, Fragment 6.11

Latin > English

placabilis placabilis, placabile ADJ :: easily appeased, placable, appeasing, pacifying

Latin > English (Lewis & Short)

plācābĭlis: e, adj. placo.
I Pass., easy to be pacified, easily appeased, placable (class.): inimicis te placabilem, amicis inexorabilem praebes, Auct. Her. 4, 15, 21; 4, 45, 58: animi, Cic. Att. 1, 17, 4: ut eo placabiliorem praebeas, Anton. ap. Cic. Att. 14, 13, A fin.: omnia habuisset aequiora et placabiliora, Cic. Verr. 2, 2, 38, § 95: que quisque est major, magis est placabilis ira (al. irae), Ov. Tr. 3, 5, 31.—With ad: Hortensii tam placabile ad justas preces ingenium, Liv. 4, 42, 9.—Poet.: ara Dianae, placable, mild, gentle, Verg. A. 7, 764; so, ara Palici, id. ib. 9, 585.—
II Transf., act., pacifying, appeasing, moderating, pro pitiating, acceptable (ante- and post-class.): te ipsum purgare ipsis coram placabilius est, is more fitted to appease, Ter. Ad. 4, 3, 17; id. Phorm. 5, 7, 68: si una hostia placabilis, placabiliores utique hostiae plures, Lact. 4, 28, 7: lingua, Vulg. Prov. 15, 4: sacrificium, Lact. Epit. 67, 4: hostia, Vulg. Num. 5, 8.—Adv.: plācābĭlĭter, act., soothingly, appeasingly, Gell. 7, 3, 19.

Latin > French (Gaffiot 2016)

plācābĭlis,¹² e (placo),
1 qui n’est point implacable, qui se laisse fléchir, qu’on peut apaiser : Cic. Att. 1, 17, 4 ; 10, 16, 1 ; -bilior Verr. 2, 2, 95 ; ad preces Liv. 4, 42, 9, qui se laisse fléchir aux prières || [poét.] doux, bon, clément : Virg. En. 7, 764
2 propre à apaiser, capable d’apaiser, propitiatoire : Ter. Ad. 608 ; Phorm. 961 ; -lior Lact. Inst. 4, 28, 7.

Latin > German (Georges)

plācābilis, e (placo), I) leicht zu beruhigen, -zu besänftigen, versöhnlich (Ggstz. inexorabilis, unerbittlich, irritabilis, reizbar), irritabiles animi sunt optimorum saepe hominum iidemque placabiles, Cic.: inimicis te placabilem, amicis inexorabilem praebes, Cornif. rhet.: in posterum moneo, ut te erroribus tuorum placabilem praestes, Plin. ep.: esse placabilem (Ggstz. irasci celerem esse), Hor.: habere omnia aequiora et placabiliora quam animum praetoris atque hospitis, Cic.: sacris placabilis (est) ira, Ov.: quo quisque maior, magis est placabilis irae, Ov. – m. ad u. Akk., Hortensii tam placabile ad iustas preces ingenium, Liv. 4, 42, 9. – poet. übtr., ara Dianae, Verg.: ara Palici, Verg. – II) aktiv = leicht beruhigend, besänftigend, versöhnend (s. Bünem. Lact. 4, 28, 7), hostia, Lact. 4, 28, 7: sacrificium, Lact. epit. 67, 4: te ipsum purgare ipsi coram placabilius est, es versöhnt leichter, Ter. adelph. 608: u. so Ter. Phorm. 961.