ἐνναετηρίς
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
English (LSJ)
v. ἐννεετηρίς.
Spanish (DGE)
v. ἐννεετηρίς.
German (Pape)
[Seite 846] ίδος, ἡ, Zeitraum von neun Jahren, Plat. Min. 319 e; Plut.
French (Bailly abrégé)
ίδος (ἡ) :
période ou durée de neuf ans.
Étymologie: ἐνναέτηρος.
Russian (Dvoretsky)
ἐνναετηρίς: ίδος ἡ девятилетие Plat., Plut.
Greek (Liddell-Scott)
ἐνναετηρίς: -ίδος, ἡ, περίοδος ἐννέα ἐτῶν, Πλάτ. Μίνως 319Ε, Πλούτ. 2. 293Β: πρβλ. τριετηρίς.
Greek Monolingual
ἐνναετηρὶς και ἐννεετηρίς, η (Α)
περίοδος εννέα ετών («τρεῖς ἄγουσιν ἐνναετηρίδας», Πλούτ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < εννέα + -ετηρίς < έτος + -ηρις, θηλ. του -ηρος].
Greek Monotonic
ἐνναετηρίς: -ίδος, ἡ (ἔτος), περίοδος εννιά χρόνων, σε Πλάτ.
