μελίκηρα
Ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι' αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε ἢ θηρίον ἢ θεός → Whoever is incapable of associating, or has no need to because of self-sufficiency, is no part of a state; so he is either a beast or a god
English (LSJ)
[ῐ], ἡ,
A spawn of the murex, as being like a honeycomb, Arist. HA546b19. 2 gloss on κοπρίων (v.l. for κηρίων), Gal.19.113. II = μελικηρίς II, Pherecr.25.
German (Pape)
[Seite 123] ἡ, die Eier od. die Brut der Purpurschnecken, von der Gestalt, da sie den κηρίοις der Bienen ähnlich sind, Arist. H. A. 5, 15, ποιοῦσι τὴν καλουμένην μελίκηραν, wie Bekker schreibt u. jetzt auch Ath. III, 88 c steht; v. l. μελικήραν, auch τὰ μελίκηρα. S. μελίκηρον. Ein Honigkuchen, Phereer. bei Ath. XIV, 648 b.
Greek (Liddell-Scott)
μελίκηρᾰ: ἡ, τὰ ᾠὰ τῆς πορφύρας ὁμοιάζοντα πρὸς κηρήθραν, αἱ μὲν οὖν πορφύραι τοῦ ἔαρος συναθροιζόμεναι εἰς ταὐτὸ ποιοῦσι τὴν καλουμένην μελίκηραν· τοῦτό δέ ἐστιν οἷον κηρίον, πλὴν οὐχὶ οὕτω γλαφυρόν, ἀλλ’ ὥσπερ ἂν εἰ ἐκ λεπυρίων ἐρεβίνθων πολλὰ συμπαγείη Ἀριστ. π. Ζ. Ἱστ. 5. 15, 1 (ἐντεῦθεν κηριάζειν ἐλέγετο τὸ γεννᾶν τοιαῦτα ᾠά, αὐτόθι)· πρβλ. Λοβ. Παραλ. 346. ΙΙ. = μελῐκηρὶς ΙΙ, Φερεκρ. ἐν «Αὐτομόλοις» 7, ἔνθα ἴδε Meineke.
