Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

febris

From LSJ
Revision as of 09:24, 15 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (3_5)

Ζῆν οὐκ ἄξιος, ὅτῳ μηδὲ εἷς ἐστι χρηστὸς φίλοςLife is not worth living if you do not have at least one friend.

Democritus, DK 68b22

Latin > English (Lewis & Short)

fē̆bris: (the ē predominating in poets), is (acc. sing.:
I febrem, Hor. Ep. 1, 16, 20; Sen. Ep. 14, 6; Quint. 2, 17, 9: febrim, Hor. S. 2, 3, 294; Plaut. Pseud. 2, 2, 48; Cic. Fam. 7, 26, 1; Plin. 25, 4, 17, § 37 Jan. et saep.— Abl.: febri, Cic. Cat. 1, 13, 31; id. Att. 6, 9; or: febre, id. Att. 7, 1, 1; Suet. Vit. 14; Plin. Ep. 7, 1, 4: Juv. 10, 218 al.), f. for fer-bris, root bhar-, to be hot, v. ferveo, a fever.
I Prop.: appellamus a calendo calorem, e fervore febrim, Varr. ap. Non. 46, 22: quotidiana, Ter. Hec. 3, 2, 22: si cui venae sic moventur, hic habet febrem, Cic. Fat. 8, 15; cf.: febrim habere, id. Fam. 7, 26, 1; Suet. Oth. 6: aestu febrique jactari, Cic. Cat. 1, 13, 31: te Romam venisse cum febri, id. Att. 6, 9, 1; cf.: cum febri domum rediit, id. de Or. 3, 2, 6: febri carere, id. Fam. 16, 15, 1; for which, in an altered construction: caruitne febris te heri? Plaut. Curc. 1, 1, 17: cum sine febri laborassem, Cic. Att. 5, 8, 1: in febri, id. Tusc. 1, 36, 88: in febrim subito incidere, id. Fam. 14, 8, 1: febre liberari, Cels. 2, 17: febri liberari, Plin. 26, 11, 71, § 116: febre corripi, id. 7, 51, 52, § 172: febre calere, Juv. 10, 218: quem torret olim domestica febris, i. e. at home in him, id. 9, 17: vigili cum febre, id. 13, 229: reliquit eum febris, Vulg. Johan. 4, 52.—In plur.: vide, ne tertianas quoque febres et quartanas divinas esse dicendum sit, Cic. N. D. 3, 10, 24: febres aliae ab horrore incipiunt, aliae a frigore, aliae a calore, Cels. 3, 3 sq.: calidae febres, Lucr. 2, 34: opella forensis Adducit febres, Hor. Ep. 1, 7, 9.—
   B Febris, personified as a deity, with three temples in Rome, the principal of which was on the Palatium, in the neighborhood of the Velabrum, Cic. N. D. 3, 25, 63; id. Leg. 2, 11, 28; Plin. 2, 7, 5, § 16; Val. Max. 2, 5, 6; cf.: Febri divae, Febri sanctae, Febri magnae, Camilla pro filio amato, Inscr. Grut. p. 97, 1.—*
II Trop., a source of uneasiness, torment: certo scio, nunc febrim tibi esse, quia, etc., Plaut. Ps. 2, 2, 48 Ritschl N. cr.

Latin > French (Gaffiot 2016)

fĕbris,¹⁰ is, f., fièvre : febrim habere Cic. Fam. 7, 26, 1, avoir la fièvre ; in febrim incidere Cic. Fam. 14, 8, prendre la fièvre ; cum febri redire Cic. de Or. 3, 6, rentrer avec la fièvre ; cum febre Cic. Att. 7, 1, 1, avec la fièvre ; tertianæ febres et quartanæ Cic. Nat. 3, 24, les fièvres tierces et quartes ; febrim tibi esse Pl. Ps. 643, [je sais] que tu as la fièvre || Febris, la Fièvre [divinité] : Cic. Nat. 3, 63 ; Leg. 2, 28.

Latin > German (Georges)

febris, is, Akk. em u. im, Abl. e u. ī, f. (st. ferbis, v. ferveo; vgl. Varro sat. Men. 33 ›appellamus a fervore febrim‹), das Fieber, tempus febris, Cels.: febrium ardor, Plin.: Plur. febres, Fieberanfälle (bei einer Person), Amm.: intentio febris, Cels.: remissio febris, Suet.: decessio od. decessus febris, Cels.: acuta (Ggstz. longa), Cels.: magna, Cels.: lenta, Cels.: sine febre esse, Cato: febrem nancisci, Suet.: in febrim subito incĭdere, Cic.: ex partu in febres incĭdere, Cels.: febre corripi, Plin.: febrim od. febrem habere, Cic.: in Achaia febrim habere coepisse, F. bekommen, Sen.: febri carere, Cic.: febre aestuare, Fieberhitze haben, Hieron.: Romam venisse cum febri, Cic.: febris accedit, decedit, intermittit, Cels.: febris crescit, increscit, augetur, Cels.: febris continuatur, Cels.: febris remittit od. se remittit, Cels.: ubi paulum remitti coeperat febris, Cels.: febris durat ultra inflammationis tempus, Cels.: cum febris instet, incipiat, augeatur, consistat, decedat, deinde in decessione consistat aut finiatur, Cels.: febris alqm relinquit, Spart. (vgl. quartana alqm relinquit, Cic. u. Hor.): febris manet, remanet, Cels.: febris revertitur, tertio quartove die revertitur, Cels.: febrim levare, abigere, discutere, Cels., depellere, Plin.: febrem curare, Cels. 3, 18: febrem vulneraque curare cantione, Mart. Cap. 9. § 926. – bildl., scio hoc febrim tibi esse, quia etc., du kriegst gewiß das Fieber, weil du usw., Plaut. Pseud. 643. – Febris personifiziert als Gottheit, mit drei Tempeln in Rom, deren bedeutendster auf dem Palatium in der Nähe des Velabrum, Cic. de nat. deor. 3, 63; de legg. 2, 28. Val. Max. 2, 5, 6. Plin. 2, 16.