Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

intentio

From LSJ

Ὁ αὐτὸς ἔφησε τὸν μὲν ὕπνον ὀλιγοχρόνιον θάνατον, τὸν δὲ θάνατον πολυχρόνιον ὕπνον → Plato said that sleep was a short-lived death but death was a long-lived sleep

Gnomologium Vaticanum, 446

Latin > English

intentio intentionis N F :: thought; purpose, intention
intentio intentio intentionis N F :: stretch, extension; spasm; tautness, tension; straining, concentration; aim

Latin > English (Lewis & Short)

intentĭo: ōnis, f. intendo,
I a stretching out, straining, tension.
I Lit.: corporis, Cic. Tusc. 1, 10, 20: nervorum, Col. 6, 6: vocis, Plin. 28, 4, 14, § 53: aëris, Gell. 5, 16, 2: intentionem aëris ostendent tibi inflata, ... quid enim est vox nisi intentio aëris? Sen. Q. N. 2, 6, 3: et remissio motus, Gell. 18, 10: vultus, Tac. A. 16, 34.—
   B Increase, augmentation: doloris, Sen. Ep. 78, 7: ve particula tum intentionem significat, tum minutionem, Gell. 16, 5, 5.—
II Trop., a directing of the mind towards any thing.
   A Exertion, effort: animus intentione sua depellit pressum omnem ponderum, opp. remissio, Cic. Tusc. 2, 23, 54: animi, id. ib. 2, 27, 65: cogitationum, id. ib. 4, 2; id. Inv. 2, 14, 46: tantum curae intentionisque, Plin. Ep. 2, 10, 5: ut libertatem revoces, id. Pan. 78 med.: ad intentiones capiendas habiliores, Gell. 15, 2, 5.—
   B Attention, application to any thing: lusūs, to play, Liv. 4, 17: intentionem alicui accommodare, Sen. Ep. 113, 3: avocare ab intentione operis destinati, Quint. 10, 3, 23: rerum, id. 6, 3, 1: rei familiaris, Plin. Ep. 1, 3, 2.—
   C A design, purpose, intention: haec intentio tua ut libertatem revoces, Plin. Pan. 78: defuncti, Dig. 34, 1, 10; Ambros. de Jos. Patriarch. 11, 52; Aug. c. Mendac. 18.—
   D A charge, accusation: intentio adversariorum, Cic. Inv. 2, 43, 125: judiciale genus officiis constat duobus, intentionis ac depulsionis, Quint. 3, 9, 11; 7, 1, 9.— Hence,
   2    Esp., law t. t., that part of the formula or instruction given by the prætor to the court, setting forth the judgment or relief prayed for by a plaintiff in his complaint (cf. Sanders, Inst. of Just. introd. p. 65 sqq.): intentio est ea pars formulae qua actor desiderium suum concludit, Gai. Inst. 4, 41; 44 sq.; 53 sq.: cum petitor intentionem suam perdiderit, Dig. 10, 4, 9, § 6: quod intentionis vestrae proprias afferre debeatis probationes, Vet. Consult. 6, 14 Huschke.—
   E The first or major premise in a syllogism: ita erit prima intentio, secunda assumptio, tertia conexio, Quint. 5, 14, 6.

Latin > French (Gaffiot 2016)

intentĭō,¹¹ ōnis, f. (intendo) ;
1 tension, action de tendre, de raidir : Cic. Tusc. 1, 20 || [fig.] Cic. Tusc. 2, 54
2 application : cogitationum Cic. Tusc. 4, 3, l’application de la pensée, la tension de l’esprit ; operis Quint. 10, 3, 23, application à un travail, cf. Plin. Min. Ep. 1, 3, 2 || attention : alicui suam intentionem accommodare Sen. Ep. 113, 3, prêter son attention à qqn, cf. Quint. 4, 1, 38
3 effort vers un but, intention : Plin. Min. Pan. 87, 3 || volonté : Cic. Inv. 2, 125
4 intensité : doloris Sen. Ep. 78, 7, intensité de la douleur || extension, augmentation : Gell. 16, 5, 5
5 [rhét.] ce que soutient le demandeur : criminis Cic. Inv. 2, 15, thèse de l’accusateur, cf. Cic. Inv. 2, 52, etc. || [log.] majeure du syllogisme : Quint. 5, 14, 6.

Latin > German (Georges)

intentio, ōnis, f. (intendo), I) das Hingerichtetsein, übtr., a) die Spannung, Aufmerksamkeit, Achtsamkeit, absol., Cic. u.a.: velut fatigatus intentione stomachus iudicis, die durch angestrengte Aufmerksamkeit erschöpfte Geduld des R., Quint.: m. subj. Genet., audientis, Plin. ep.: vultus, Tac.: animi, mentis, Quint.: m. obj. Genet., lusus, Liv.: rerum, Quint. – b) das Ansinnen = die Anklage, Beschuldigung (Ggstz. depulsio), Cornif. rhet. u.a.: accusatoris, delatoris, ICt. – c) die Behauptung von seiten des Beklagten, der Einwand, spät. ICt. – II) das Gespanntsein, 1) eig., die Anspannung, Spannung, absol., Cels. 5, 26, 34 u.a.: nervorum, Colum. 6, 6, 1: aëris, spiritus, Sen. nat. qu. 2, 6, 2 sqq. – 2) übtr.: a) die Anspannung, Anstrengung (Ggstz. remissio), animi, Cic.: cogitationum (des Denkens), Cic.: dah. m. obj. Genet., der Eifer, quidquid velis obtinendi, Plin. ep.: rei familiaris obtinendae, Plin. ep. – b) die Absicht, das Vorhaben, adversariorum, Cic.: haec enim intentio tua, ut libertatem revoces, Plin. ep.: cogitationes et intentiones cordis, Vulg. Hebr. 4, 12. – c) als philos. t. t., der Vordersatz in der Logik, die Intention, Quint. 5, 14, 6. – d) als t. t. der Musik, der Grad der Spannung des Tons, die (hohe, mittlere, tiefe) Stimmung, Plur., Quint. 11, 3, 40. Censor. fr. 12, 3: übtr., ipsius corporis intentio quaedam, Cic. Tusc. 1, 19. – e) die Hebung, Steigerung, Zunahme (Ggstz. remissio), vocis, Sen.: soni, Quint.: summi doloris, Sen.

Latin > Chinese

intentio, onis. f. :: 意思趣向引用之理而斥罪