εὐφραίνω

From LSJ
Revision as of 14:32, 17 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (SL_1)

αὐτῇ τῇ ψυχῇ αὐτὴν τὴν ψυχὴν θεωροῦντα ἐξαίφνης ἀποθανόντος ἑκάστου → beholding with very soul the very soul of each immediately upon his death

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: εὐφραίνω Medium diacritics: εὐφραίνω Low diacritics: ευφραίνω Capitals: ΕΥΦΡΑΙΝΩ
Transliteration A: euphraínō Transliteration B: euphrainō Transliteration C: effraino Beta Code: eu)frai/nw

English (LSJ)

Ep. ἐϋφρ-, fut. Att.

   A εὐφρᾰνῶ A.Ch.742, etc., Ion. and Ep. εὐφρανέω Il.5.688, ἐϋφρανέω 7.297: aor. 1 εὔφρᾱνα or ηὔφρ-Simon. 155.12, Pi.I.7(6).3, E.Or.217, etc.; Ep. εὔφρηνα Il.24.102, subj. ἐϋφρήνῃς 7.294:—Pass., with fut. Med. εὐφρᾰνοῦμαι X.Smp.7.5; Ion. 2sg. εὐφρανέαι (v.l. -έεαι) Hdt.4.9; also Pass. εὐφρανθήσομαι Ar.Lys. 165, Aeschin.1.191, Men.Pk.68: aor.1 εὐφράνθην or ηὐ- Pi.O.9.62, Ar. Ach.5: (εὔφρων):—cheer, gladden, εὐφρανέειν ἄλοχον Il.5.688; ἐϋφραίνοιτε γυναῖκας Od.13.44; ἀνδρὸς ἐϋφραίνοιμι νόημα 20.82; εὐ. θυμόν τινος Pi.I.7(6).3; νόον, φρένα, A.Ch.742, Supp.515; [τινὰ] ἐπέεσσι Il. 24.102; τινὰ δι' ἀρετήν Pl.Mx.237a; τινά τι Agatho 12; πλεῖστα X. Mem.2.4.6.    II Pass., make merry, enjoy oneself, εὐφραίνεσθαι ἕκηλον Od.2.311, cf. Hdt.4.9, Ev.Luc.16.19, etc.; τινι at or in a thing, Pi.P.9.16, Ar.Nu.561, Pl.Lg.796b; ἐπί τινι Ar.Ach.5, X.Smp.7.5, Aeschin.1.191; ἔν τινι X.Hier.1.16; διά τινος ib.8; ἀπό τινος ib.4.6: c. part., εὐφράνθη ἰδών was rejoiced at seeing, Pi.O.9.62, cf. Men.Pk. 68; εἰ πεπαυμένος μηδέν τι μᾶλλον ἢ νοσῶν εὐφραίνεται S.Aj.280, cf. E.Med.36; τὰ ἐμὰ εὐ. enjoy a pleasure in my stead, Luc.DMar.13.2.

French (Bailly abrégé)

impf. εὔφραινον, f. εὐφρανῶ, ao. ηὐφρανα, pf. inus.
Pass. f. εὐφρανθήσομαι, ao. εὐφράνθην;
réjouir, charmer : τινα qqn ; Pass. être charmé ; avec un part. être charmé de.
Étymologie: εὖ, φρήν.

English (Autenrieth)

(φρήν), fut. εὐφρανέω, aor. εὔφρηνα: cheer, gladden, mid., take one's pleasure, Od. 2.311.

English (Slater)

εὐφραίνω (εὐφραίνοισιν: aor. εὔφρᾶνας: aor. pass. εὐφράνθη; εὐφρανθεῖσα.)
   a act. delight τίνι τῶν πάρος, ὦ μάκαιρα Θήβα, καλῶν ἐπιχωρίων μάλιστα θυμὸν τεὸν εὔφρανας; (I. 7.3) ἀελλοπόδων μέν τιν' εὐφραίνοισιν ἵππων τιμαὶ καὶ στέφανοι, τοὺς δ ἐν πολυχρύσοις θαλάμοις βιοτά fr. 221. 1.
   b pass., be delighted εὐφράνθη τε ἰδὼν ἥρως θετὸν υἱόν (O. 9.62) Ναὶς εὐφρανθεῖσα Πηνειοῦ λέχει Κρέοισ' ἔτικτεν (i. e. τῇ τοῦ Πηνειοῦ μίξει Σ.) (P. 9.16)
   c dub. frag. ]ευφρᾳ[ ?fr. 333e. 2.