συσπαράσσω
From LSJ
νόησε δὲ δῖος Ὀδυσσεὺς σαίνοντάς τε κύνας, περί τε κτύπος ἦλθε ποδοῖιν → godly Odysseus heard the fawning of dogs, and on top of that came the beat of two feet
English (LSJ)
Att. συσπαράττω,
A tear in pieces, Ev.Luc.9.42, Max.Tyr. 13.5.
German (Pape)
[Seite 1042] att. -ττω, mit, zugleich zerzausen, Sp.
Greek (Liddell-Scott)
συσπᾰράσσω: Ἀττ. -ττω, διασπαράττω, ἔτι δὲ προσερχομένου αὐτοῦ ἔρρηξεν αὐτὸν τὸ δαιμόνιον καὶ συνεσπάραξεν Εὐαγγ. κ. Λουκ. θ΄, 42, Μάξ. Τύρ. 13, 5.
French (Bailly abrégé)
mettre en pièces en même temps ; tourmenter en même temps.
Étymologie: σύν, σπαράσσω.
English (Strong)
from σύν and σπαράσσω; to rend completely, i.e. (by analogy) to convulse violently: throw down.
English (Thayer)
1st aorist συνεσπάραξα; to convulse completely (see ῤήγνυμι, c.): τινα, L T Tr marginal reading WH; Max. Tyr. diss. 13,5.)
