ἀκήρυκτος

English (LSJ)

ον,

   A unannounced, unproclaimed, ἀ. πόλεμος sudden war, Hdt.5.81; also a war in which no herald was admitted, truceless, X.An.3.3.5, Pl.Lg.626a, Aeschin.2.33; ἦν γὰρ ἄσπονδος καὶ ἀ. ὑμῖν πρὸς τοὺς θεατὰς πόλεμος D.18.262; ἀ. ἔχθρα Plu. Per.30.    2 without flag of truce, τὸ ἀ. τῆς ὁδοῦ App.Mith.104. Adv. -τως, ἐφοίτων Th.1.146; cf. foreg.    II not proclaimed victor by heralds, inglorious, E.Heracl.89, Aeschin.3.230.    III with no tidings, not heard of, S.Tr.45, Nonn.D.9.249.    2 unheralded, ἔρωτες ib.48.653.

Greek (Liddell-Scott)

ἀκήρυκτος: -ον, ὁ μὴ προαγγελθείς, μὴ προκηρυχθείς· ἀκ. πόλεμος, αἰφνίδιος πόλεμος, Ἡρόδ. 5. 81· ἀλλὰ καί, πόλεμος, καθ’ ὃν δὲν γίνεται δεκτὸς κῆρυξ ἐρχόμενος παρὰ τῶν πολεμίων, ἄνευ ἀνακωχῆς, Ξεν. Ἀν. 3.3, 5, Πλάτ. Νόμ. 626Α· ἦν γὰρ ἄσπονδος καὶ ἀκήρυκτος ὑμῖν πρὸς τοὺς θεατὰς πόλεμος, Δημ. 314. 16· (πρβλ. ἄσπονδος)· ἀκ. ἔχθρα, Πλουτ. Περικλ. 30. 2) ἄνευ κήρυκος, τὸ ἀκ. τῆς ὁδοῦ, τὸ ὅτι τὸ ταξείδιον δὲν εἶχε προετοιμασθῇ διὰ κηρύκων, Ἀππ. Μιθρ. 104. - Ἐπίρρ. -τως, χωρὶς νὰ ὑπάρχῃ ἀνάγκη κήρυκος, Θουκ. 1.146, πρβλ. τὸ προηγ. ΙΙ. ὁ μὴ ὑπὸ κηρύκων ἀνακηρυχθεὶς νικητής, ἄδοξος, ἄγνωστος, Εὐρ. Ἡρακλ. 89, Αἰσχίν. 86. 37. ΙΙΙ. περὶ οὗ δὲν ἐκόμισεν ἀγγελίαν κῆρυξ, Σοφ. Τρ. 45.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
1 non annoncé par un héraut : ἀκήρυκτος πόλεμος guerre soudaine, que l’on ne prend même pas le temps de déclarer HDT, ou guerre implacable, où l’on n’a même pas admis la déclaration du héraut XÉN ; en gén. ἀκήρυκτος ἔχθρα PLUT haine implacable;
2 non proclamé par un héraut ; sans gloire, obscur;
3 dont on n’entend pas parler, dont on ne reçoit pas de nouvelles.
Étymologie: ἀ, κηρύσσω.

Spanish (DGE)

-ον
I 1no declarado por heraldo πόλεμος Hdt.5.81, Pl.Lg.626a, D.C.46.35.5
•inopinado, sin aviso de una asechanza AP 11.136 (Lucill.)
•no dado a conocer, del que no se tiene noticia ἀ. μένει S.Tr.45, Διόνυσος Nonn.D.21.191, λέκτρα Nonn.D.8.309, ἔρωτες Nonn.D.48.653.
2 desconocido, oscuro, sin gloria σῶμα E.Heracl.89, ὑμεῖς ἀστεφάνωτοι καὶ ἀκήρυκτοι γίγνεσθε Aeschin.3.230.
II sin intervención de heraldo, sin cuartel πόλεμος X.An.3.3.5, ἄσπονδος καὶ ἀ. πόλεμος D.18.262, ἄσπονδος καὶ ἀ. ἔχθρα Plu.Per.30
•subst. τὸ ἀ. hecho de no pedir una tregua τὸ ἀκήρυκτον τῆς ὁδοῦ App.Mith.104.
III adv. -ως
1 sin mediación de heraldos ἐφοίτων Th.1.146.
2 sin cuartel πολεμεῖν Poll.1.151; cf. ἀκηρυκτί.

Greek Monolingual

και -χτος, -η, -ο (Α ἀκήρυκτος, -ον)
αυτός που δεν προαναγγέλθηκε με κήρυκα, που έγινε χωρίς προειδοποίηση, ο ξαφνικός
αρχ.
1. αυτός που δεν έχει αναγορευτεί νικητής από κήρυκες, ο άδοξος
2. αυτός, για τον οποίο δεν έφερε ο κήρυκας αγγελία, άγνωστος
3. φρ. «ακήρυκτος πόλεμος», πόλεμος, κατά τη διάρκεια του οποίου δεν γίνονται δεκτοί κήρυκες με προτάσεις ειρήνης
4. επίρρ. ἀκηρύκτως
χωρίς τη μεσολάβηση κηρύκων (πρβλ. και ἀκηρυκτεί, ἀκηρυκτί).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀ- στερητ. + κηρύσσω.
ΠΑΡ. αρχ. ἀκηρυκτεί.

Greek Monotonic

ἀκήρυκτος: -ον (κηρύσσω), αυτός που δεν έχει προαναγγελθεί, αυτός που δεν έχει προκηρυχθεί, ἀκ. πόλεμος, αιφνίδιος, ξαφνικός πόλεμος, σε Ηρόδ.· αλλά επίσης κι ένας πολεμος στον οποίο δεν γίνεται δεκτός ένας κήρυκας, άτεγκτος, αδυσώπητος, σε Ξεν., Δημ.· επίρρ. -τως, άνευ της ανάγκης κήρυκα ή της σημαίας ανακωχής, σε Ευρ.
III. ο άνευ ειδήσεων, αυτός που δεν έχει ακουστεί, που δεν έχει κήρυκας κομίσει είδηση γι' αυτόν, σε Σοφ.