verber

Revision as of 07:20, 28 February 2019 by Spiros (talk | contribs) (3)

Latin > English (Lewis & Short)

verber: ĕris (nom., dat., and
I acc. sing. do not occur, and the sing. in gen. very rarely; Neue, Formenl. 1, p. 476), n., a lash, whip, scourge, rod (syn.: scutica, flagrum),
I Lit. (rare; perh. not in Cic., but cf. in II. B.).
   (a)    Plur.: Tr. Quid me fiet nunc jam? Th. Verberibus caedere, lutum, pendens, Plaut. Most. 5, 2, 45: verberibus caedere, id. Pers. 2, 3, 17; Ter. And. 1, 2, 28: adulescentem nudari jubet verberaque adferri, Liv. 8, 28, 4: verbera saetosa movebat arator, Prop. 4 (5), 1, 25; Verg. A. 5, 147; Quint. Decl. 19, 3.—
   (b)    Sing.: illi instant verbere torto, Verg. G. 3, 106: Phoebus equos stimuloque domans et verbere Saevit, Ov. M. 2, 399: conscendit equos Gradivus et ictu Verberis increpuit, id. ib. 14, 821: pecora verbere domantur, Sen. Const. 12, 3; of a top: volitans sub verbere turbo, Verg. A. 7, 378.—
II Transf.
   A Concr., a thong of a sling and other similar missile weapons (poet.; syn. lorum), Verg. G. 1, 309; Sil. 1, 314; Luc. 3, 469.—
   B Abstr., a lashing, scourging, flogging, etc. (class.; syn. plaga).
   1    Lit.
   (a)    Plur.: dignus es verberibus multis, Plaut. Mil. 2, 3, 71: tibi erunt parata verba, huic homini verbera, Ter. Heaut. 2, 3, 115: mitto vincla, mitto carcerem, mitto verbera, mitto secures, Cic. Verr. 2, 3, 24, § 59: aliquem vinculis ac verberibus atque omni supplicio excruciare, id. Imp. Pomp. 5, 11; id. Phil. 11, 2, 5; id. Rep. 1, 38, 59; 2, 37, 62; id. Fin. 5, 20, 55; id. Tusc. 3, 27, 64; XII. Tab. ap. Cic. Leg. 3, 3, 6; Quint. 1, 3, 15; 4, 2, 113; 11, 1, 40; 11, 3, 90; 11, 3, 117; Hor. S. 1, 3, 121: cum positā stares ad verbera veste, Ov. Am. 1, 6, 19: saeva, id. ib. 1, 13, 18: tergum foedum vestigiis verberum, Liv. 2, 23, 7: post verbere, Stat. Th. 2, 143; 2, 172.—
   (b)    Sing.: percutimur caput conversae verbere virgae, Ov. M. 14, 300; Sen. Herc. Fur. 801.—
   b Of inanim. things, a stripe, stroke, blow (mostly poet.).
   (a)    Plur.: turgentis caudae, Hor. S. 2, 7, 49: ventorum, Lucr. 5, 957; 6, 115: radiorum (solis), id. 5, 485; 5, 1104: aquarum, Claud. Laud. Stil. 1, 288.—Of the strokes of oars: puppis Verberibus senis agitur, Luc. 3, 536; Sil. 11, 493; cf. Ov. H. 18, 23.—
   (b)    Sing.: remorum in verbere perstant, Ov. M. 3, 662: trementes Verbere ripae, Hor. C. 3, 27, 24: adverso siderum, Plin. 2, 8, 6, § 33.—
   2    Trop., plur., lashes, strokes: contumeliarum verbera subire, Cic. Rep. 1, 5, 9: verbera linguae, i. e. chidings, Hor. C. 3, 12, 3 (cf.: verberari verbis, convicio, etc., under verbero): fortunae verbera, the strokes of fate, Gell. 13, 27, 4.

Latin > French (Gaffiot 2016)

verbĕr,⁹ ĕris, n. [sing. seult au gén. et abl.] ; ordint verbĕra, ĕrum, n.,
1 baguette, verge, fouet : sing. Virg. En. 3, 106 ; En. 7, 378 ; Ov. M. 2, 399 ; 14, 821 || pl., Pl. Most. 1167 ; Ter. Andr. 199 ; Liv. 8, 28, 4 ; Prop. 4, 1, 25
2 lanière d’une fronde : Virg. G. 1, 309 ; Sil. 1, 314 ; Luc. 3, 469
3 a) coup de baguette, de fouet : Cic. Verr. 2, 3, 59 ; Pomp. 11 ; Phil. 11, 5 ; Leg. 3, 6, etc. || sing., Ov. M. 14, 300 ; b) coup, choc : Lucr. 5, 957 ; Hor. S. 2, 7, 49 ; sing., Hor. O. 3, 27, 24 ; c) [fig.] = atteinte : fortunæ verbera Gell. 13, 28 (27 ), 4, les coups du sort ; verbera contumeliarum subire Cic. Rep. 1, 9, subir l’atteinte des affronts ; verbera linguæ Hor. O. 3, 12, 3, coups de langue, réprimandes.

Latin > German (Georges)

verber, eris, n., im Sing. nur im Genet. u. Abl. (vgl. verbena), I) abstr. = der berührende Schlag, Stoß, Prall, Wurf, 1) im allg.: a) Sing.: virgae, Ov.: trementes verbere ripae, Wogenschlag, Hor.: remorum in verbere perstant, Ov.: verbere adverso siderum, Plin. – b) Plur.: verbera caudae, Hor.: ventorum, Lucr.: radiorum (solis), Lucr.: puppis verberibus senis agitur, von den Ruderschlägen, Lucr.: dare verbera ponto, Schläge (mit den rudernden Armen), v. Schwimmer, Ov.: verbera lapidum, Steinwürfe, Ov. – 2) insbes., nur Plur., verbera, die züchtigenden Schläge mit einer Peitsche, Geißel usw., die Hiebe = die Peitschen-, Geißelhiebe, die Auspeitschung, Geißelung, a) eig.: verbera civium, Quint.: verberum notae, Striemen, Tac.: mitto carcerem, mitto verbera, Cic.: castigare alqm verberibus, Cic.: afficere alqm verberibus, Curt.: verberibus lacerari, Liv., foedum in modum lacerari, Liv.: corpus verberibus lacerum figere in crucem, Iustin.: alci oculum per centurionem verberibus excutere, Suet.: verbera subire, über sich ergehen lassen, v. Pers., Hor. u. Plin.; v. den Händen, Ov. – b) bildl.: patruae verbera linguae, Zungenhiebe = Schmähungen, Hor.: contumeliarum verbera, Cic.: fortunae verbera, Schläge des Sch., Gell. – II) konkr. = das Schlag-, Wurfwerkzeug, A) das Schlagwerkzeug = der Prügel, gew. die Peit sche, Geißel, a) Sing.: verber tortum, Verg.: ictus verberis, Ov.: pecora verbere domantur, Sen.: ostendere nepotem sub verbere centurionis, Tac.: posse se puerili verbere moneri, mit der Kinderrute gestraft werden, Tac. ann. 5, 9; vgl. affectus verberibus puerilibus, Iul. Val. 1, 39 (41). – b) Plur.: iubet verbera afferri, Liv.: alqm verberibus caedere, Komik.: verbera saetosa, Peitsche aus Fell mit den Haaren, Prop. – B) das Schleuderwerkzeug = der Riemen der Schleuder u. ähnl. Wurfwerkzeuge, Verg., Sil. u.a.

Latin > English

verber verberis N N :: lash, whip; blows (pl.), a beating, flogging