commentor

Revision as of 08:25, 13 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (6_4)
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)

Latin > English (Lewis & Short)

commentor: ātus sum, 1,
I v. freq. dep. comminiscor.
I Prop., to consider thoroughly, meditate, think over, study, deliberate, weigh, prepare one's self mentally, etc. (class.).
   A Ingen.
   1    Absol.: ut cito commentatus est, i. e. has made up a story, Plaut. Cas. 2, 3, 27: cum in hortos D. Bruti auguris commentandi causā convenissemus, deliberation, Cic. Lael. 2, 7: magi, qui congregantur in fano commentandi causā, id. Div. 1, 41, 90.—
   2    With acc.: te ipsum, qui multos annos nihil aliud commentaris, docebo quid sit humaniter vivere, Cic. Fam. 7, 1, 5: commentari aliquid et discere, id. Fin. 5, 15, 42: futuras mecum commentabar miserias, id. poët. Tusc. 3, 14, 29.—
   3    With interrog. clause: ut commentemur inter nos, quā ratione nobis traducendum sit hoc tempus, Cic. Fam. 4, 6, 3.—
   4    With de: multos mensis de populi Romani libertate, Cic. Phil. 3, 14, 36.—
   B In partic.
   1    Of the orator's preparation for a speech (freq. and class.).
   a Absol.: ad quem paratus venerat, cum in villā Metelli compluris dies commentatus esset, Cic. Fam. 12, 2, 1: itaque videas barbato rostro eum commentari, Varr. ap. Non. p. 455, 19: crebro digitorum labrorumque motu commentari, Quint. 11, 3, 160.—
   b With acc.: ut quae secum commentatus esset, ea sine scripto redderet eisdem verbis quibus cogitasset, Cic. Brut. 88, 301: quae mihi iste visus est ex aliā oratione declamare, quam in alium reum commentaretur, id. Rosc. Am. 29, 82.—
   2    Of writings, to prepare, produce as the result of study, write (rare): quorum alter commentatus est mimos, Cic. Phil. 6, 13: eo ipso anno cum commentaremur haec, Plin. 18, 25, 57, § 209: Cato de militari disciplinā commentans, id. praef. § 30.— With acc., to discuss, write upon: neque commentari quae audierat fas erat, Gell. 1, 9, 4; cf.: carmina legendo commentando, que etiam ceteris nota facere, Suet. Gram. 2.—
II Transf.
   A Of the oratorical student's practice in speaking (always with reference to the mental exertion and preparation; cf. Jan. ad Cic. Brut. 22, 87): commentabar declamitans, sic enim nunc loquuntur, saepe cum M. Pisone, Cic. Brut. 90, 310: exisse eo colore et eis oculis, ut egisse causam, non commentatum putares, id. ib. 22, 87 fin.: magister hic Samnitium summā jam senectute est et cottidie commentatur, id. de Or. 3, 23, 86 Sorof ad loc.—
   B Hence, as a modest expression for a speaker's effort, to experiment in speaking, attempt to speak: satisne vobis videor pro meo jure in vestris auribus commentatus? Cic. Fin. 5, 25, 75 Orell. and Madv. ad loc.—
   C To imitate, adopt the language of another: Achilem Aristarchi mihi commentari lubet, Plaut. Poen. prol. 1.—
   D To meditate, purpose: si cogitaras id, quod illa tropaea plena dedecoris et risūs te commentatum esse declarant, Cic. Pis. 40, 97.
commentor: ōris, m. comminiscor,
I one who devises or invents something, an inventor: uvae, i. e. Bacchus, Ov. F. 3, 785: fraudis, Auct. Ep. Iliad. 579: machinarius, a machinist, Scl. 5, § 13 Momms. (al. commentator).