aeternitas

Latin > English (Lewis & Short)

aeternĭtas: ātis, f. id.,
I eternity.
I Lit.
   A Of the past and future: fuit quaedam ab infinito tempore aeternitas, quam nulla temporum circumscriptio metiebatur, Cic. N. D. 1, 9: Tempus generale, quia nec initium nec finem habet, aeternitas est, quam Graeci αἰῶνα appellant, Victorin. in Lib. 1, 26: Tempus est pars quaedam aeternitatis, Cic. Inv. 1, 26, 39: immutabilis aeternitas, id. Tim. 5: deum nihil aliud in omni aeternitate cogitantem, id. Div. 1, 41: haec dicit excelsus et sublimis (Deus) habitans aeternitatem, Vulg. Isa. 57, 15 al. —
   B Of the past: ex or ab aeternitate, from eternity: hoc est verum ex aeternitate, Cic. Fat. 14: quod semper ex omni aeternitate rerum fuerit, id esse fatum (dicitis), id. N. D. 3, 6: si negas esse fortunam et omnia, quae fiunt quaeque futura sunt, ex omni aeternitate definita dicis esse fataliter, id. Div. 2, 7: ex omni aeternitate fluens veritas, id. ib. 1, 55: si nihil fieri potest, nisi quod ab omni aeternitate certum fuerit, quae potest esse fortuna, id. ib. 2, 7: egressus ejus ab initio, a diebus aeternitatis (fuerunt), Vulg. Mich. 5, 2.—
   C Of the future: aeternitas animorum, Cic. Tusc. 1, 17, 39 (cf.: immortalitas animorum, id. ib. 50): de aeternitate (animorum) dicere, id. ib. 33, 81: quorum (sc. Herculis, etc.) cum remanerent animi atque aeternitate fruerentur, rite di habiti sunt, id. N. D. 2, 24, 62; id. Sen. 21: Confer nostram longissimam aetatem cum aeternitate, id. Tusc. 1, 39, 94: in diem aeternitatis, Vulg. 2 Pet. 3, 18; and plur.: in perpetuas aeternitates, ib. Dan. 12, 3: in domum aeternitatis suae, to his everlasting home (of death), ib. Eccl. 12, 5.—
II Meton., of the future, duration, durability, immortality: cedri materiae aeternitas, Plin. 13, 5, 11, § 53.—
III Trop., of the future.
   A In gen.: mihi populus Romanus aeternitatem immortalitatemque donavit, Cic. Pis. 3; so id. Phil. 14, 13: Quidquid ex Agricola amavimus, manet mansurumque est in aeternitate temporum, famā rerum, Tac. Agr. 46: cupido aeternitatis perpetuaeque famae, Suet. Ner. 55 al.—
   B Spec., in the time of the emperors, a title of the emperor (like divinitas, majestas, and the like), Eternity: rogatus per aeternitatem tuam, ut, etc., Plin. Ep. 10, 87 ad Trajan.: adoratus aeternitatem nostram, Imp. Const. Cod. 11, 9, 2: Quae nostra sanxit aeternitas, Nov. 35 fin.>

Latin > French (Gaffiot 2016)

æternĭtās,¹¹ ātis, f. (æternus ),
1 éternité : Cic. Inv. 1, 38, etc.; ex omni æternitate Cic. Nat. 3, 14, etc.; ex æternitate Cic. Fato 38, etc. ; ab omni æternitate Cic. Div. 1, 115, de toute éternité
2 durée éternelle : animorum Cic. Tusc. 1, 39, etc., la durée éternelle des âmes || opera non minus æternitate tua quam gloria digna Plin. Min. Ep. 10, 41, 1, travaux non moins dignes de l’éternité qui t’attend que de ta gloire actuelle ; Archippus per salutem tuam æternitatemque petit a me ut... Plin. Min. Ep. 10, 59, Archippus m’a prié par ton salut et ton éternité de...

Latin > German (Georges)

aeternitās, ātis, f. (aeternus), die ewige Dauer, I) die Ewigkeit, aet. immutabilis, Cic.: ex aeternitate od. ex omni aeternitate verum esse, Cic.: est enim (divinatio) ab omni aeternitate repetita, Cic.: Plur., in perpetuas aeternitates, auf immer und ewig, Vulg. Dan. 12, 3. – II) die ewige, unvergängliche Dauer, die Unvergänglichkeit, aeternitas animorum, im Zsh. auch bl. aeternitas, ewige Fortdauer der S., Unsterblichkeit, Cic.: u. so aet. animarum, Sen. ep. 102, 2: cedri materiae, Plin.: imperii, Suet. – dah. a) ewige Fortdauer im Gedächtnis, ewiges Gedächtnis, Verewigung, alci aeternitatem immortalitatemque donare, Cic.: mortales aeternitate donare, Plin.: alqm aeternitati mandare, verewigen, Plin. pan.: opus aeternitate tuā dignum, deines unsterblichen Namens, Plin. ep. – b) ewige Wohlfahrt, rogatus per aeternitatem tuam salutemque, Plin. ep. – c) Ewigkeit, als Titel der Kaiser, aeternitas vestra decernat, Symm.: adoratus aeternitatem nostram, spät. ICt.