καταβλακεύω
Εὔπειστον ἀνὴρ δυστυχὴς καὶ λυπούμενος → Concinnat luctus suspicacem et miseria → Leichtgläubig ist ein Mann im Unglück und im Leid
English (LSJ)
A treat carelessly, mismanage, Hp.Art.52 (sed leg. καταμβλ-), X.An.7.6.22:—in Pass., καταβλακευόμενοι ἄνθρωποι negligent, slothful, Just.Nov.95.1.2.
German (Pape)
[Seite 1340] aus Nachlässigkeit, Trägheit versehen, verderben, Hippocr.; οὔτε κατεβλακεύσαμεν τὰ τούτου Xen. An. 7, 6, 16. – Pass. nachlässig, träge sein, handeln, Sp. Vgl. κατεβλακευμένως.
Greek (Liddell-Scott)
καταβλᾱκεύω: μεταχειρίζομαί τι ἀδεξίως καὶ ἀμελῶς, ἀμελῶ, καταρρᾳθυμῶ, καταβλακεύουσι τὴν διόρθωσιν τοῦ σώματος Ἱππ. π. Ἄρθρ. 820· οὔτε γὰρ ἠδικήσαμεν τοῦτον οὐδέν, οὔτε κατεβλακεύσαμεν Ξεν. Ἀν. 7. 6, 22. ― Παθ., εἶμαι ἀμελὴς ἢ ὀκνηρός, Γρηγ. Ναζ. περὶ Θεολογ. 539Α. ― Καθ’ Ἡσύχ. «καταβλακεύειν· ῥᾳθυμεῖν, ἢ δαπανᾶν ῥαθύμως».
French (Bailly abrégé)
négliger, laisser se perdre ou détériorer par négligence.
Étymologie: κατά, βλακεύω.
Greek Monolingual
καταβλακεύω (Α)
1. μεταχειρίζομαι κάτι με αμέλεια, αδέξια, παραμελώ, αμελώ
2. παθ. καταβλακεύομαι
είμαι αμελής ή οκνηρός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)- + βλακεύω «είμαι οκνηρός»].
