αρτώ

From LSJ
Revision as of 06:58, 29 September 2017 by Spiros (talk | contribs) (6)
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)

Ὡς ἡδὺ δούλῳ δεσπότου χρηστοῦ τυχεῖν → Quam dulce servo lenem herum nanciscier → Wie froh macht einen Sklaven doch ein guter Herr

Menander, Monostichoi, 556

Greek Monolingual

(AM ἀρτῶ, -άω)
κρεμώ κάτι από κάπου, από ένα σημείο
αρχ.
ἀρτῶμαι
1. κρέμομαι από κάπουδέλτος... ἐκ φίλης χερὸς ἠρτημένη», «ἀρτ. ἐν βρόχοις», Ευρ.)
2. (εκ + γεν.) εξαρτώμαι από κάποιον ή από κάτι.
[ΕΤΥΜΟΛ. < αFερτάω. Ο τ. αποτελεί υστερογενή ρηματικό σχηματισμό που συνδέεται με το αείρω (ΙΙ) «συνάπτω, συνδέω».
ΠΑΡ. αρχ. αρτάνη, άρτημα, άρτησις (Ι).
ΣΥΝΘ. αναρτώ, απαρτώ, εξαρτώ, προσαρτώ, συναρτώ
αρχ.
διαρτώ, εναρτώ, επαρτώ, καταρτώ, παραρτώ, περιαρτώ, υπαρτώ, υπεραρτώ].