δυσείματος
From LSJ
English (LSJ)
ον,
A meanly clad, E.El. 1107.
German (Pape)
[Seite 678] schlecht gekleidet, Eur. El. 1107.
Greek (Liddell-Scott)
δυσείμᾰτος: -ον, πρόστυχα ἐνδεδυμένος, «κακοφορεμένος», Εὐρ. Ἠλ. 1107.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
mal vêtu.
Étymologie: δυσ-, εἷμα.
Spanish (DGE)
(δυσείμᾰτος) -ον
vestido miserablemente, desarrapado, ἄλουτος καὶ δ. E.El.1107.
Greek Monolingual
δυσείματος, -ον (Α)
κακοντυμένος.
