Τ

Redirect to:

• Τ τ

Greek Monotonic

Τ: τ, ταῦ, τό, άκλιτο, το δέκατο ένατο γράμμα του ελλ. αλφαβ.· ως αριθμητικό τʹ = 300, αλλά ͵τ = 300.000.
I. Το τ είναι άφωνο ψιλό οδοντικό σύμφωνο, μαζί με το μέσο δ και το δασύ θ.
II. Μεταβολές του τ·
1. Αιολ. και Δωρ., τ αντί σ, όπως τύ (Λατ. tu, thou) αντί σύ· τοί τε τῦκον φατί αντί σοί σε σῦκον φησί.
2. στους νεώτερους Αττ., όπως στη Δωρ. και Βοιωτ., ττ αντί σσ, κυρίως στα ρήματα πράττω αντί πράσσω κ.λπ.
3. στην Ιων., το ψιλό τ αντί δασέος θ, όπως αὖτις αντί αὖθις· ομοίως, το ψιλό τ δεν αλλάζει πριν από δασύ φωνήεν, όπως κατεῖλον, κατ' ἡσυχίην.
4. οι Ποιητές χάριν μέτρου παρεμβάλλουν ενίοτε το τ μετά το π στην αρχή κάποιων λέξεων, π.χ. πτόλις, πτόλεμος.

Russian (Dvoretsky)

Τ: τ (τὸ ταῦ) тау (19-я буква греч. алфавита, соотв. русск. т): τʹ = 300, ͵τ = 300000.