ἰσοδαίμων
ἔχεις δὲ τῶν κάτωθεν ἐνθάδ᾽ αὖ θεῶν ἄμοιρον, ἀκτέριστον, ἀνόσιον νέκυν → and you have kept here something belonging to the gods below, a corpse deprived, unburied, unholy | but keepest in this world one who belongs to the gods infernal, a corpse unburied, unhonoured, all unhallowed
English (LSJ)
ον, gen. ονος,
A godlike, A.Pers.634 (lyr.), Ariphron 1.4, Hierocl.in CA4p.425M. II equal in fortune or happiness, ἰ. βασιλεῦσι Pi.N.4.84.
German (Pape)
[Seite 1264] ονος, einem Gotte gleich; βασιλεύς Aesch. Pers. 625; Scol. bei Ath. XV, 702 a; βασιλεῦσιν ἰσοδαίμονα [ι] Pind. N. 4, 48, den Königen gleich an Geschick.
Greek (Liddell-Scott)
ἰσοδαίμων: -ον, γεν. ονος, ἰσόθεος, ὅμοιος τῷ θεῷ, Αἰσχύλ. Πέρσ. 633. ΙΙ. ἴσος τινὶ κατὰ τὴν εὐδαιμονίαν, ἰσ. βασιλεῦσι Πινδ. Ν. 4. 136.
French (Bailly abrégé)
ων, ον ; gén. ονος;
semblable ou égal à un dieu.
Étymologie: ἴσος, δαίμων.
English (Slater)
ῑσοδαίμων
1 equal in fortune to c. dat. ὕμνος δὲ τῶν ἀγαθῶν ἐργμάτων βασιλεῦσιν ἰσοδαίμονα τεύχει φῶτα (N. 4.84)
Greek Monolingual
ἰσοδαίμων, -ον (Α)
1. ίσος, όμοιος με τον θεό, ισόθεος («ἰσοδαίμων βασιλεύς», Αισχύλ.)
2. ίσος με άλλον κατά την ευδαιμονία ή κατά την τύχη («ἰσοδαίμων βασιλεῡσι», Πίνδ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἰσ(ο)- + δαίμων.
Greek Monotonic
ἰσοδαίμων: -ον, γεν. -ονος, ισόθεος, ίσος, όμοιος με θεό, σε Αισχύλ.
Russian (Dvoretsky)
ἰσοδαίμων: 2, gen. ονος (ῑσ)
1) равный божеству (βασιλεύς Aesch.; ἄνθρωποι Plut.);
2) похожий по своей судьбе, подобный своей участью (βασιλεῦσιν Pind.).
Middle Liddell
ἰσο-δαίμων, ονος,
godlike, Aesch.
