ἀχαρίστως
ὦ δυσπάλαιστον γῆρας, ὡς μισῶ σ' ἔχων, μισῶ δ' ὅσοι χρῄζουσιν ἐκτείνειν βίον, βρωτοῖσι καὶ ποτοῖσι καὶ μαγεύμασι παρεκτρέποντες ὀχετὸν ὥστε μὴ θανεῖν: οὓς χρῆν, ἐπειδὰν μηδὲν ὠφελῶσι γῆν, θανόντας ἔρρειν κἀκποδὼν εἶναι νέοις → Old age, resistless foe, how do I loathe your presence! Them too I loathe, whoever desire to lengthen out the span of life, seeking to turn the tide of death aside by food and drink and magic spells; those whom death should take away to leave the young their place, when they no more can benefit the world
French (Bailly abrégé)
adv.
I. (χάρις grâce);
1 d’une façon désagréable;
2 de mauvaise grâce, avec mauvais vouloir;
II. (χάρις reconnaissance) avec ingratitude : οὐκ ἀχαρίστως μοι ἔχει πρὸς ὑμῶν XÉN vous n’êtes pas sans m’avoir qqe reconnaissance.
Étymologie: ἀχάριστος.
Russian (Dvoretsky)
ἀχᾰρίστως:
1) с неудовольствием, неохотно (ἕπεσθαι Xen.): τὰς χαρίτας ἀ. χαρίζεσθαι Isocr. оказывать любезность с нелюбезным видом;
2) с неблагодарностью: οὐκ ἀ. μοι ἔχει πρὸς ὑμῶν Xen. вы не окажетесь неблагодарными по отношению ко мне, т. е. не останетесь в долгу у меня.
