sciscitor

Latin > English (Lewis & Short)

sciscĭtor: ātus, 1,
I v. dep. a. scisco, to inform one's self; to ask, inquire, question, examine, interrogate, etc. (class.; syn.: percontor, interrogo); constr. regularly, ex (ab) aliquo aliquid, de aliquā re, with a rel.clause or absol.; also (post-Aug.) with aliquem quid.
   (a)    With acc. rei: Epicuri ex Velleio sciscitabar sententiam, Cic. N. D. 1, 7, 17: sententiam ex aliquo (with requirere), id. de Or. 1, 23, 105: id sciscitari, id. Or. 16, 52: consulis voluntatem, Liv. 7, 26. consilium ejus, Tac. H. 2, 33: imperia ducum sciscitando, id. ib. 1, 84: diversa, id. ib. 2, 34: mores naturasque hominum, Gell. 1, 9, 2.—
   (b)    With de: de victoriă sciscitantes, Cic. Div. 1, 34, 76: de unoquoque nostrum sciscitantur omnes, id. Phil. 14, 7, 19: de Domitio, ut facis, sciscitare, ubi sit, id. Att. 9, 15, 4.—
   (g)    With an indirect question: lubet prius sciscitari quid sit, Ter. Eun. 3, 4, 10; Liv. 1, 9; 1, 54; 1, 56; 2, 12 al.; Suet. Claud. 10; id. Ner. 48; id. Vit. 17 al.: ab utroque sciscitor, cur, etc., Cic. N. D. 1, 9, 21.—
   (d)    Absol.: elicuit comiter sciscitando, ut fateretur, etc., Liv. 6, 34; cf. id. 1, 5; Quint. 9, 2, 7: si de vetere jure discendum esset, issem plane sciscitatum ad istos, Gell. 12, 13, 3.—（ε) Aliquem: sciscitatum deos descendunt, Liv. 45, 27: ut mane singulos, anne jentassent, sciscitaretur, Suet. Vit. 7; so id. Calig. 28; id. Dom. 15.
   a Act. collat. form: paucula etiam sciscitare prius volo, Plaut. Merc. 2, 3, 52. —
   b sciscĭtātus, a, um, pass.: omnium sententiis occultius sciscitatis, Amm. 25, 8, 12.

Latin > French (Gaffiot 2016)

scīscĭtor,¹¹ ātus sum, ārī (scisco), tr., questionner sur, s’informer de ; a) [avec acc.] : ex aliquo Epicuri sententiam Cic. Nat. 1, 17, s’informer auprès de qqn de l’opinion d’Épicure, cf. Cic. de Or. 1, 105 ; Liv. 7, 26 ; Tac. H. 2, 33 ; b) [avec interr. indir.] : sciscitari quid velim Cic. Q. 2, 14, 2, s’informer de mes désirs ; ab aliquo, cur... Cic. Nat. 1, 21, demander à qqn pourquoi...; c) abs^t] de aliqua re Cic. Div. 1, 76, s’informer de qqch., cf. Cic. Phil. 14, 19 ; d) deos Liv. 45, 27, 8, consulter les dieux || aliquem Suet. Cal. 28 ; Dom. 15, questionner qqn.

Latin > German (Georges)

scīscitor, ātus sum, ārī (scisco), I) etw. zu erfahren suchen, nach etw. od. jmd. sich erkundigen (fragen), nachforschen, etw. erforschen, erkunden, ausforschen, auskundschaften, a) alqd: consulis voluntatem, Liv.: imperia ducum, Tac.: alcis consilium, Tac.: cura diversa (die Vorgänge auf feindlicher Seite) sciscitandi, Tac. – b) alqd m. ex u. Abl.: Epicuri sententiam ex Velleio, Cic.: ex eo... eius sententiam, Cic. – c) m. de u. Abl.: de uno quoque nostrûm sciscitantur omnes, Cic.: sc. de victoria, Cic. – d) alqm = jmd. befragen, deos, Liv.: singulos, Suet. – e) m. folg. indir. Fragesatz: sciscitari, ad quem eorum regnum Romanum esset venturum, Liv.: sciscitari, quibus precibus suppliciisque deos possent placare, Liv.: prius quid sit sciscitari, Ter.: sciscitari, uter Porsena esset, Liv.: ut respiceret Burrum et sciscitaretur, an militi imperanda caedes esset, Tac.: de Domitio sciscitare, ubi sit, quid cogitet, Cic.: ab utroque sciscitor, cur etc., Cic. – f) absol.: sciscitandi gratiā, Quint.: elicuit comiter sciscitando, ut fateretur etc., Liv.: issem plane sciscitatum ad istos, Gell.: Epicharis quaedam, incertum quonam modo sciscitata (man weiß nicht, wie sie die Kunde davon erhalten hat), Tac. – II) versuchen, eine Probe machen, sciscitatus, an apti essent oneri ferendo, Capit. Anton, phil. 5, 2.

Latin > English

sciscitor sciscitari, sciscitatus sum V DEP :: ask; question; consult